Matt Andersen hoeft bij velen geen introductie meer en als we eerlijk zijn kunnen we onze nieuwsgierigheid niet bedwingen als er weer nieuw werk van deze sympathieke Canadees uitkomt. Dit weekend is het zover en ziet zijn elfde album, The Hammer & The Rose, het daglicht.
Een wat meer ingetogen karakter
Andersen heeft door zijn niet aflatende energie de afgelopen twee decennia een trouwe fanbase opgebouwd en tourde zo ongeveer over heel de wereld en stond zo’n beetje op elk festival op het podium. Het aantal optredens per jaar is over het algemeen niet te tellen en inmiddels is The Hammer & The Rose ook alweer zijn elfde album. Andersen is een grote, forse sympathieke kerel met baard en kraaloogjes en heeft zijn naamsbekendheid toch vooral te danken aan zijn machtige stem die hij gebruikt om zijn Blues- en Soulgetinte nummers in te kleuren. Want Blues en Soul zijn muziekstijlen die dicht bij het hart liggen en dat past de Canadees met zijn warme stem als gegoten. Toch is The Hammer & The Rose anders dan wat we gewend zijn, het is meer ingetogen en dat heeft een reden. Tijdens de The Big Bottle of Joy-tour ontmoette hij producer Joshua van Tassel die vertelde dat hij zo genoot van het meer rustigere werk tijdens een optreden. Het idee ontstond om samen een album te maken wat resulteerde in een “live” opnamesessie met een aantal sessiemuzikanten. Andersen hierover: “Last fall found me in the studio recording a new album. We kept it pure simple on this one. All the tracks were done live off the floor, no headphones, with all of us in the same room. Like the cavemen used to do. It was such a treat to record this way.”
Een gitaar en de stem van Andersen
Resultaat zijn acht nieuwe tracks en twee covers waarbij opener en titeltrack meteen richtinggevend is. ‘The Hammer & The Rose’ is een ingetogen ballad waarbij Andersen meteen bewijst dat hij zijn krachtige uithalen gecombineerd met een muur van geluid niet nodig heeft om overtuigend te zijn. En dat is dan ook het grootste verschil met zijn eerdere albums; het is nu veel meer ingetogen, gedoseerd en soms zelfs persoonlijk. ‘Hold On Me’ is soulvol met een fijne pedalsteel en een subtiel orgel als fundament en roept misschien wat herinneringen op aan Van Morrison. Bij ‘Wayaheadaya’ gaat het tempo iets omhoog en op dit Bluesy nummer horen we iets van de vocale kracht van Andersen terug zoals we die gewend zijn van zijn eerdere albums. Maar producer Van Tassel heeft het goed gezien (en gehoord) en het zijn toch de rustige nummers die beklijven en die onder je huid kruipen. Luister maar eens naar de onverbloemde liefdesverklaring ‘Stay Home With You’ (“ And if the world stops turning / I won’t mind if I’m with you / Gonna wake up in the morning / I’m gonna hold you without warning”). Ook het romantische ‘Tonight Belongs To You’ is een ballad uit de buitencategorie en met het akoestische en verstillende ‘Always Be Your Son’ sluit Andersen dit nieuwe album af. Een gitaar en zijn stem, meer is er niet nodig om te overtuigen.
Soul & Blues
Naast de nieuwe songs bevat het album dus ook twee covers. ‘Countin’ Quarters’, oorspronkelijk van de relatief onbekende Canadese formatie The Hupman Brothers, is subtiel melancholiek en verder worden we getrakteerd op een sublieme versie van JJ Cale’s ‘Magnolia’. De diepe, warme stem van Andersen zorgt ervoor dat dit bijzondere nummer een tweede leven krijgt en misschien zelfs wel mooier is dan het origineel. Verder is er nog met het funky ‘The Cobbler (Good For My Sole)’ een echte verrassing; de sessiemuzikanten krijgen hier de kans om te excelleren waarbij we Aaron Comeau op toetsen absoluut moeten vermelden. Andersen beperkt zich op dit nummer tot één gezongen zinnetje, te weten “Baby, you’re good for my sole”. Ook bij het broeierige ‘You’re Here To Stay’ gaat het tempo iets omhoog en zijn de backing vocals bepalend voor het Bluesy karakter. Op The Hammer & The Rose kiest Matt Andersen voor een iets andere koers maar houdt vast aan zijn Soul- en Bluesovertuiging. Het wat meer ingetogen karakter dat we voorheen sporadisch hoorden is nu prominent aanwezig. En laat dat nu een ijzersterke troef zijn van deze Canadees die bewijst één van de beste singer/songwriters binnen deze genres van zijn generatie te zijn. Veel luisterplezier!
