Marinero heeft zijn locatie gewijzigd naar Los Angeles. Het moet de nieuwe broedplaats worden voor Jess Sylvester. Het album kent een sfeertje van zuid Amerikaanse klanken in een filmische sfeer waar Sylvester zijn inspiratie heeft weggehaald. Het klinkt dan ook als een soundtrack van Zorro.

Met de zware drums in ‘Lost Angels’ dat gevolgd wordt met de Latin klanken van ‘Taquero’. Het album weet dan ook dicht bij deze latin sound schuren terwijl songs als Dream Suite zo uit de serie van Love Boat is gehaald. Maar in het geheel is het zeker niet misplaatst. Het album weet dan ook een relaxte sfeer te brengen. Met ‘The Mystery of Miss Mari Jane’ wordt meer naar een westerse sound gezocht. Dat is dan van korte duur. De elektronische klanken van my first sony keyboard brengt ‘Cha Cha Cha’ dat een intro is voor de elektro pop van  ‘Sea Changes’.

Hoewel het een diverse album is blijft het ergens in de dezelfde klankkleur hangen. Hierdoor wordt het minder boeiend en krijg je de nijging om de songs eerder door te tikken. Toch is het na enkele draairondes de moeite waard om dieper in de songs te duiken. Dan hoor de diversiteit en de instrumenten keus dat zorgvuldig is gezocht.