De titel van dit album van Marillion komt op een gepast moment. Al is het natuurlijk opgenomen tijdens de Covid periode. Maar het verhaal is helder Het laatste uur is geslagen. Na het album FEAR (F** Everyone And Run) uit 2016 was het ook wel weer eens tijd voor een nieuw album van de meesters van de progressieve poprock.
Peter Garbriel Real World Studio’s
Steve Hogarth en de band zijn de studio van Peter Gabriel, Real World ingedoken. Leuk voor de film en bijbehorende bonus dvd. Al is de kracht van Marillion dat de heren zelf een eigen geluid hebben. Het is dromerig, kritisch naar de maatschappij en gelijk poëtisch beschreven.
Zo weet men te beginnen met een 9 minuten durende ‘Be Hard On Yourself’. Een kritisch zelfbeeld maar ook een andere kijk op de wereld is de rode draad van dit album. Het 7 minuten durende ‘Reprogram The Gene’, dat erg doet denken aan de sfeer van This Strange Engine album. wordt gevolgd door een 40 seconden durende ‘Only A Kiss’, voordat de liefde van de ‘Murder Machines’ begint. De belemmeringen van het lichamelijk contact voor je naasten en de gevolgen die dat met je mee kan brengen.
Lange songs opgedeeld in stukken
Juist door de lange nummers op te delen in stukken lijkt het overzichtelijk te worden. Toch zijn de songs in dezelfde sfeer waardoor het als een herhaling doet klinken. Met het mooie verhaal van ‘The Crow And The Nightingale’ als ode voor Leonard Cohen krijgt een mooie opbouw en een subtiele gitaarsolo van Rothery. De stoere samenzang aan het eind van het nummer zou in mijn ogen wel vaker mogen om kracht te zetten bij ‘refrein’ delen. Dat wordt nu veel met lichte koortjes gedaan.
Daar waar deze titel een knipoog geeft aan het laatste album en woorden van de overleden Cohen; It’s Getting Darker.
Care
Met ‘Care’ weet Marillion met de drums een andere sfeer erin te gooien. ‘Care’ doet muzikaal denken aan de delen van het succes album Misplaced Childhood. Het is luchtig en toch opzwepend naar een symfonisch hoogtepunt waar gitarist Steve Rothery de ruimte krijgt om lekker uit zijn dak te gaan. Met een lekker diepgaande baslijn en lichte luie toetsen die de spanning brengt en 15 minuten duurt.
An Hour Before It’s Dark krijgt hier zijn verhaal en waardoor het nummer ‘Care het titelstuk van het album wordt.
