Het verhaal van Mumford and Sons draait om Marcus Mumford. De band weet een genre in de popmuziek eigen te maken en met succes dit uit te werken. De folksound van bandjo en viool met gitaren, vleugje rock en vooral heerlijk uptempo songs. Dan is het fijn dat je ven wat anders mag maken, dacht Mumford. Samen met Blake Mills ( Alabama Shakes) weet hij een heerlijk album te maken.

Onlangs stond de man in Afas Live maar nu is er het album. Een album dat spannender klinkt dan velen verwachten. In mindere mate folk, maar meer gericht op de indie rock zoals het openingsnummer  ‘Cannibal’ en ‘Grace’ doen klinken. Maar ook de mooie verhalen waaronder het ‘Prior Warning’ wat hij verteld in een minimale instrumentale zetting, maakt het nummer spannend. Hier moet de man het van hebben en weet dit uit te werken in de songs ‘Better Off High’ en het popnummer ‘Better Angels’.

Naast een akoestisch nummer Only Child weet hij met Clairo Dangerous Game en met Phoebe Bridgers het diep ingetogen ‘Stonecatcher’ te maken. Om dan met een prachtig duet met Brandi Carlille, ‘How’ te eindigen

Marcus weet zich met dit album los te weken van zijn sons. En eerlijk gezegd is dit album verrassend mooi en wordt het lastig om hem terug te brengen in de indie folkpop. Dit past hem beter en staan de songs dichter bij de man.