De Indie rockband uit Wales weet al 25 jaar prachtige platen te maken. Het verhaal dat hun bandlid gitarist Richey James Edwards plotseling verdween heeft nog steeds invloed op het welzijn van de andere bandleden. Dit komt dan ook regelmatig terug in de teksten van de band. Zo ook weer op dit Ultra Vivid Lament album.

Het is het 14de album van de band met James Dean Bradfield. Het openingsnummer ‘Still Snowing in Sapporro’ geeft weer een vertrouwde sound. De heerlijk meeslepende poprock met een Brits tintje doet het nog steeds goed aan de overkant van het Kanaal. In Europa weet de band zich goed op festivals te presenteren, maar als headliner of tot grote zalen wil maar niet lukken.

Ondanks heerlijke songs als ‘The Secret He Had Missed’ met Julia Cumming zal het met dit album ook niet gaan gebeuren. Toch is het een album met prachtige dramasongs als het pianonummer ‘Quest For Ancient Colour’, met achtergrondvocalen om het nummer toch mee te kunnen zingen. Of het ‘Blank Diary Entry’ met Mark Lenegan, dat het juweeltje van het album is, al staan er meer pakkende songs aan het einde van dit album, zoals het ‘Happy Bored Alone’ en de afsluiter ‘Aterending’.

The Manic Street Preachers weten een vertrouwd album te presenteren en daarmee weet men veelal het nivo net even hoger te leggen dan gemiddelde acts.