Met het twintig minuten en twintig seconden durende ‘2020’ maakte Lesoir indruk. Deze Nederlandse progrock formatie, bestaande uit Maartje Meessen, Eleën Bartholomeus, Ingo Dassen, Bob Van Heumen en Ingo Jetten, bracht afgelopen weekend hun nieuwe album Push Back The Horizon uit.

Niet uit de VS of UK maar uit …… Maastricht

Het bijna vijf minuten durende titelnummer is de opener en zet de toon en zorgt dat de lat meteen op een behoorlijke hoogte wordt gelegd. Het album is mede tot stand gekomen door producer John Cornfield (o.a. Muse) en ook nu is er alle ruimte om melodieuze progrock te maken waarbij er ruimte is voor de diverse bandleden en dit mooi te verpakken in soms complexe melodielijnen zoals bij dit  titelnummer. Rustig percussiewerk aangevuld met een eenvoudige gitaarriff vormen de opmaat voor de hernieuwde kennismaking met de uit Maastricht afkomstige progrockband Lesoir. Het nummer wordt knap uitgebouwd en kent verrassende wendingen zoals de sfeervolle fluit en de elektrische gitaar die een soort van liefdesdans uitvoeren en die na ruim vier minuten worden ingewisseld voor snijdende gitaarriffs is hier een fraai voorbeeld van. Verder zijn de vocale harmonieën van Maartje Meessen en Eleën Bartholomeus gewoon mooi en voegen absoluut iets toe.

Evenwicht tussen melodie en tekst

Vervolgens gaat het tempo omhoog met ‘Under The Stars’, een nummer waar zangeres Maartje vocaal laat horen waartoe ze in staat is. Ze heeft een groot bereik met haar heldere stem maar ook hier is niets wat het lijkt als na een kleine drie minuten de dynamiek een totaal andere wending krijgt. Want als de drums weer invallen en gitarist Ingo Dassen zich nadrukkelijk op de voorgrond toont eindigt het nummer met eenzelfde intensiteit als waar het mee begon. Lesoir bewijst wederom dat het in staat is om dat lastige evenwicht tussen melodie en tekst te bewaren en met hun creativiteit elk nummer een bepaalde emotionele lading te geven waardoor je een album ook integraal wilt beluisteren, simpelweg omdat het boeiend is. De nummers zijn divers, de composities uitdagend en qua muzikaliteit en productie wordt er een topprestatie geleverd.

Steeds een ander perspectief

Lesoir heeft zich de afgelopen jaren ontwikkeld en bewezen een veelzijdige band te zijn en dat horen we ook op Push Back The Horizon terug. ‘Fireflies’ heeft een hoge intensiteit waarna de band met het atmosferische en donkere ‘You Are The World’ weer een ander perspectief laat horen en met ‘What Do You Want From Me?’ een heerlijke stuwende en duistere kant toont.  Het wat meer ingetogen ‘Nadi’ zorgt voor een soort van breekpunt en moment van rust terwijl andere tracks als ‘The Drawer’ en ‘Why i Stand Here Now’ juist weer die sterke dynamiek die zo kenmerkend is voor progrock uitdragen. Natuurlijk mag een instrumentaal nummer niet ontbreken en met ‘Aeon’ is daar een uitgesponnen nummer dat in een kleine zes minuten knap wordt uitgebouwd. Met het weidse ‘Why I Stand Here Now’ wordt het album. Push Back The Horizon is een kwalitatief meer dan goed album waarmee de band zich absoluut op het mondiale toneel van de progrock zich moeiteloos staande houdt. Een on-Nederlands goede plaat van internationale allure. Veel luisterplezier!

Lesoir Live:
Oct 3, Cpunt, Hoofddorp
Oct 5, 013 Poppodium, Tilburg