Ze bestaan al meer dan drie decennia, hebben wereldwijd een soort van “cultstatus” gekregen en hebben pas vier albums in al die tijd uitgebracht. We hebben het hier over Leftfield, de progressieve danceact die in de jaren ’90 uiterst succesvol was. Deze week kwam het vierde album, This Is What We Do uit.

“Cultstatus”

Het debuutalbum Leftism (1995) van het Britse duo was baanbrekend en bracht Neil Barnes en Paul Daley een soort ‘cultstatus” binnen de dancescene. In 2017 kende het album in een geremasterde versie en aangevuld met een aantal remixen zelfs een heruitgave. De dampende en stuwende techno beats zorgen in combinatie met dynamische lichtshows vaak voor een hypnotiserende combinatie waarop men op de dansvloer helemaal los kon gaan. Daarnaast kwam we hun muziek ook regelmatig tegen in films zoals Trainspotting, The Beach en Lara Croft: Tomb Raider. Ondanks het succes gingen de heren in 2002 uit elkaar. In 2010 blies Neil Barnes “Leftfield” nieuwe adem in en nu is daar dan dat misschien wel nooit verwachte nieuwe album.

Zowel retro als eigentijds

Natuurlijk is niet alles nieuw en pakt Leftfield met succes terug naar de sound die hun wereldwijde bekendheid opleverde. Zonder al te veel verbeelding en inspanning nemen nummers als Pulse en  Accumulator je met gesloten ogen weer aan de hand naar die donkere nachtclub waar de lichteffecten door je ziel snijden. ‘Rapture 16’ staat weer bol van de analoge synths en ook ‘Heart Of Soul roept warme herinneringen op.  Zo nu en dan zijn er verrassingen zoals het retro klinkend ‘City Of Synths’ waar we Barnes duidelijk een knipoog horen maken naar de muziek van Kraftwerk, maar het zijn toch vooral ‘Full Way Round’ met Grian Chatten van Fontaines D.C. en ‘Making A Difference’ met een bijdrage van Lemn Sissay die het meest tot de verbeelding spreken. Barnes is duidelijk in topvorm en levert met This Is What We Do een onmiskenbare Leftfield-plaat uit die zowel retro als eigentijds klinkt. Veel luisterplezier.