Larkin Poe is een Roots/Bluesrockband uit Nashville, maar de kern wordt natuurlijk gevormd door de zussen Rebecca en Megan Lovell. Zij vormen de absolute ziel en het kloppende hart van de band die dit weekend hun zevende album Blood Harmony uitbracht.

Delta Blues en Southern Rock

Ze komen oorspronkelijk uit Georgia maar ze opereren al een aantal jaren vanuit Nashville, misschien wel de belangrijkste muziekstad van de VS. Sinds het debuut Kin uit 2014 heeft de Grammy-genomineerde band naam gemaakt en werden ze na hun optreden op het fameuze Glastonbury-festival als de beste ontdekking betiteld. Hun sound bevindt zich ergens op het snijvlak van Delta Blues, Rootsrock met hier en daar een toefje Americana en Country en ze staan bekend om hun energieke sound. Rebecca Lovell is de multi-instrumentaliste (gitaar, viool, banjo enz.) en de “voice” van de band en naast haar staan haar zus Megan (zang, lapsteel e.a.), drummer Kevin McGowan en Tarka Layman op basgitaar.

Het gevoel van het broeierige Zuiden

Blood Harmony werd grotendeels in de thuisstudio van Rebecca openomen en ook haar echtgenoot Tyler Bryant schreef mee aan het album, dat wordt geopend met het fantastische ‘Deep Stays Down’; de eerste 2 minuten is het Megan met haar lapsteel en het luie drumwerk van McGowan dat die broeierige sfeer uit het zuiden van de VS creëert om daarna los te branden in een ijzersterk Delta Blues nummer. Vervolgens is daar de onvervalste “vuige” Bluesrocker ‘Bad Spell’ dat een ongekende intensiteit meekrijgt. Ook op nummers als het stuwende ‘Strike Gold’, ‘Kick The Blues’ overtuigt Rebecca vocaal en op ‘Bolt Cutters & The Family Name’ horen we Megan excelleren op haar lapsteel gitaar. Mooi is het uitklapbare boekje dat is bijgevoegd waar nog wat achtergrondinfo te lezen is alsmede de teksten, want ook tekstueel hebben de zussen Lovell zich weer verder ontwikkeld.

De “Allman Sisters”

Het knappe op Blood harmony is dat de zusjes Lovell ook bewijzen variatie aan te kunnen brengen. Het radiovriendelijke ‘Georgia Off My Mind’ dat we als een soort muzikale ode aan hun geboortestreek kunnen beschouwen doet wat denken aan Sheryl Crow’s ‘All I Wanna Do’ is het meest catchy nummer van de plaat. Met het midtepmpo ‘Southern Comfort’ noemen we een ijzersterke Southern Rock-nummer waaruit nog maar eens blijkt dat de zussen Lovell in Amerika niet voor niets regelmatig als de kleine zusjes van The Allman Brothers gezien én genoemd worden. De titelsong is soulvol te noemen en ook de Bluesy ballad ‘Might As Well Be Me’ is doordrenkt met Soul. De meer dan intrigerende rustige afsluiter ‘Lips As Cold As Diamond’ voelt als het absolute hoogtepunt; resonerende gitaren en de stem van Rebecca zorgen voor een ongekende broeierige sfeer waardoor je het idee krijgt verdwaald door de Arizona -woestijn te dwalen. Blood Harmony is waarschijnlijk het meest aansprekende album van Larkin Poe tot dusver waarbij de “repeatknop” steeds wordt ingedrukt. Veel luisterplezier.