Drie albums bracht de Amerikaanse singer/songwriter Lael Neale uit op het Subpop label en bij alle drie speelt Los Angeles een belangrijke rol. Acquainted With Night (2021) was ruwweg een reactie op het leven in LA, Star Eaters (2023) was het gevolg van een tijdelijke terugkeer naar de boerderij in Virginia vanwege de pandemie en haar nieuwe album Altogether Stranger is weer een bloemlezing over die imposante Amerikaanse metropool.
De liefde voor LAX
Lael’s muziek kunnen we het beste omschrijven als Lo-Fi achtige droompop met een minimalistisch karakter. Ze maakt (nog steeds) gebruik van haast antieke synths, een mellotron en de omnichord is onafscheidelijk. ‘Wild Waters’ is de heerlijke opener die verrassend uptempo is en waar die Electropop-elementen duidelijk aanwezig zijn. Nog typerender is het wat mechanisch klinkende ‘Down On The Freeway’, waar we een industrieel klinkende drumcomputer en wat synths horen die de basis vormen en waar Lael met haar stem de gelaagdheid aanbrengt. Ook dit is weer zo’n track waar die liefde voor de stad duidelijk doorsijpelt als we haar “Everyone′s out now, down on the freeway / Going to the mall, going to the beaches” horen zingen. Want die metropool speelt een belangrijke rol in het leven van Lael. Hier kan ze zichzelf zijn en kun je naar het café gaan en met iedereen een gesprek kunt aanknopen omdat de inwoners toch al op jouw golflengte zitten.
Lo-Fi karakter
‘All Good Things Will Come To Pass’, waarbij we naast de elektronica juist de stemmige gitaren horen vormt een mooi contrast met het verstillende ‘Sleep Through The Long Night’. De eerdergenoemde algemene typering qua sound komt op dit nieuwe album waarschijnlijk het beste tot zijn recht bij ‘Come On’; een omnichord, de stem van Lael en wat backing vocals, meer heeft de Amerikaanse niet nodig om een pakkende track te maken en te kunnen boeien. Halverwege het album vinden we de eerder uitgebrachte single en één van hoogtepunten van het album ‘Tell Me How to Be Here’ terug; naast een haast fluisterende Lael horen we een akoestische gitaar en wat subtiele synths en dat allemaal in een wat Lo-Fi karakter. Alsof ze helemaal alleen in de studio rechtstreeks wat muzikale denkbeelden via een analoge mic op de plaat zet.
De boerderij in Virginia
Negen tracks met een speeltijd van 32 minuten die ondanks dat Lo-Fi karakter gewoon boeiend zijn; het is een prestatie op zich. Want binnen dat minimalistische en DIY karakter weet Lael meer dan voldoende variatie aan te brengen. Via ‘New Ages’, dit keer met groezelige gitaren naast dat altijd aanwezige orgel, klinkt alsof het uit vervlogen tijden afkomstig is en het stemmige ‘All Is Never Lost’ komen we bij de prachtige afsluiter ‘There From Here’. Het ingetogen nummer is adembenemend mooi met Lael die zichzelf op piano begeleidt en waar ze nog één keer ons al mijmerend meeneemt naar Los Angeles. Lael Neale is inmiddels weer verhuisd naar de boerderij in Viriginia en in een interview gaf ze openhartig aan hoe moeilijk dit (tijdelijke?) afscheid weer is. Of dit een laatste ode is aan die bijzondere stad zal de toekomst uitwijzen maar een mooie lofzang is het zeker. Veel luisterplezier!
