Birmingham, de stad waar de heavy metal in de jaren ’70 hoogtij vierde. De stad van Black Sabbath en Judas Priest. The Priest behoort tot de meest invloedrijke acts als het gaat om heavy metal met dubbele gitaristen. Glenn Tipton en KK Dawning zijn de gitaristen die hierbij het meest op elkaar zijn ingespeeld. Gitaarsolo’s die klinken als één, maar door twee man afzonderlijk worden ingespeeld. Niet alleen op plaat, maar ook zeker live.

Het was dan ook een teleurstelling dat KK Downing het in 2011 voor gezien hield. Het concept-album Nostradamus uit 2008 behoort niet direct tot de klassiekers van Judas Priest, maar was zeker een prima album.

De terugkeer van Rob Halford als zanger, bracht de nodige wrijving met zich mee. Daarom zien we op dit album de tijdelijke Judas Priest-zanger Tim-the Ripper-Owens zingen. Na enkele showcases, met o.a. Dave Ellefson (Megadeth), Hostile-gitarist A.J. Mills en voormalig JP drummer Les Brinks, is zijn band nu met Cage-drummer Sean Elg en bassist Tony Newton aangevuld.
Je mag op dit album ook weer een vertrouwd Priest-geluid verwachten. Daar waar Downing de uitgewerkte Priest-songs climax en anti-climax bracht, doet hij dit nu weer. Eerlijk gezegd is het een heerlijk metal-album geworden, en komt Tim Owens hier misschien wel beter uit de verf dan bij JP.

Met het 8 minuten durende openingsnummer ‘Return of the Sentinal’ is het visitekaartje afgegeven. Met een knipoog naar Priest met Halford, gaat de band met ‘Hellfire Thunderbolt’, ‘Sacerdote Y Diablo’ en ‘Raise Your Fist’ net zo tekeer als op ‘Painkiller’. Het titelstuk, en een logge 8 minuten durende, ‘Metal Through and Through’ zijn de juweeltjes op het album. Met het afwisselende gitaarwerk, de riffs en achtergrondzang, weet Owens het ook nog extra spannend te maken. Zijn zang past bij dit type songs, inclusief de tribute voor hoge tonen in ‘Hail for the Priest’, en daar is waar de Priest-fans van weleer zeker weer van zullen genieten.

KK Downing weet met dit debuut een prachtige metal-album te brengen!