Kensington – Unplugged

Het is een kadootje voor de fans of misschien een pleister op de wond. Na het bericht dat zanger Eloi Youssef de band Kensington gaat verlaten en zijn laatste shows netjes afhandelt, is er nu een prachtige verzamelplaat. Niet zomaar eentje, maar een unplugged.

“Het was dan ook een bijzondere ervaring om in de thuisstad Utrecht met een orkest een volledige plaat te maken.”  Dit is zeker van de plaat te horen. Het past ook in deze tijd voor kerst dat er weer albums verschijnen met orkesten. Toch weet Kensington een mooie draai te geven aan de songs zodat het orkest ook de ruimte krijgt. Als rockbands veelal dit soort albums maken is het vooral een band met orkest. Maar vooral rock.

De show met orkest

Voor het openingsnummer ‘Do I Ever’ schuift de band mooi in het orkest die de spits afbijt. De accentjes in het refrein of in de anticlimax krijgt het orkest de ruimte. Dit horen we vaker terug. Hoewel mijn favo ‘Riddles’ vroeg in de set komt, is het direct een song om het publiek (klappend) mee te krijgen. Het breekt wellicht de spanning en komt men direct op stoom. Het zijn 16 songs waaronder hun hits ‘Bridges’, ‘Uncharted’ en ‘Sorry’  en hun favoriete songs.
Op piano worden ‘Island’, ‘Sorry’ en ‘Chronos Pt.1&2’ mooi opgevoerd om het album. Met het nieuwe ‘Composure’ en 7 minuut durende ‘No Me’ sluit men het mooie intieme album af.

Ingetogen

Dit keer geen bombastische rock met ‘War’ maar vooral ingetogen songs achter een piano of met strijkers en blazers. Het lijkt erop dat de band in herhaling gaat vallen en dat dit een reden is van Eloi om een andere draai in de muziek te vinden. Het is jammer, want de band is tot grote hoogte gestegen en zou de stap tot een volledig internationale doorbraak moeten volgen. Dat dit al niet is gebeurd is ook een teken, gezien de albums en staat van dienst. Wellicht biedt een nieuwe input goede uitkomst.