John Calvin Abney – Tourist
De Amerikaanse singer/songwriter én multi-instrumentalist John Calvin Abney levert met Tourist zijn zesde soloalbum af. Daar waar hij als sessiemuzikant John Moreland vaak bijstond is het op Tourist juist andersom en geeft Moreland acte de préséance op Tourist.
Een onverwachte reis
Ook Tourist is eigenlijk een Covid-plaat, of althans, een direct resultaat hiervan. Ergens in 2020 toen de wereld op slot zat moest Abney actie ondernemen aangezien hij al eerder zijn huurcontract van zijn appartement in San Francisco had opgezegd. De uit Tulsa, Oklahoma, afkomstige Abney verkocht een boel van zijn spullen en de rest nam hij mee op weg naar Texas. Onderweg verbleef hij vaak bij vrienden en kennissen en het gevoel van die reis wil hij overbrengen op Tourist. Zelf zegt hij hierover: “I felt like a tourist, but not in a gaudy, intrusive way / I was a quiet figure in the background of town, softly gathering up scenery and stories, trying to learn how to live outside of the realms I inhabited comfortably when I was younger.”
Een soort van loomheid
De negen nummers op Tourist tikken een klein half uur speeltijd waarbij Abney zijn naam als multi-instrumentalist wederom recht aan doet. De lome opener ‘Full Moon Friend’ is meteen illustratief voor dit nieuwe album van Abney want nergens horen we echt de urgentie terug. Je zult de Amerikaan niet betrappen op een vinnige gitaarriff of een uitspatting op drums met als resultaat dat er een soort van loomheid over het album hangt. Wat dat betreft is het project geslaagd en voelt Tourist haast aan als een soort “roadtrip”-album. Vooral ‘Holy Golden West’, één van de meest uptempo nummers, vertelt het verhaal hoe ontheemd Abney zich als het ware in die periode voelde. We horen Abney “Days roll past my line of sight/ Seasons change like stoplights” zingen en dit is tekenend voor de reis die de Amerikaan heeft afgelegd.
Eigen ervaringen en waarnemingen
Veel nummers zijn rustig zoals ‘Watch Me Go (Back In Time)’ en dit luidt ook wel het wat meer berustende deel in van het album. Het uiterst lome ‘Long Black River’ roept toch wat onderhuidse spanning op, ‘By Your Leave’ is mooi ingetogen en het fonkelende ‘Leave Me At The Shoreline’ geeft het wat nostalgische karakter nog wat meer glans. Naast de eigen ervaringen zijn het vooral zijn waarnemingen van andere mensen die hij tijdens zijn reis ontmoette die hij in de teksten verwerkt. De afsluiter ‘Good Luck And Hight Tide’ met fraai piano werk is één van de hoogtepunten van Tourist samen met het op fijne gitaarriffs wiegende ‘Call Me Achilles’ dat wellicht doet denken aan ‘Stuck In The Middle Of You’ van Stealers Wheel uit de jaren ’70. Tourist is een album waarbij je na één luisterbeurt het gevoel kunt hebben dat het nooit op gang is gekomen. En juist daar zit de kracht want het nodigt je uit om de “repeat-knop” in te drukken. Overigens is de mooie albumcover al reden genoeg om dit album aan te schaffen. Veel luisterplezier.
