Janis Ian – The Light at the End of the Line

De Amerikaanse singer-songwriter Janis Ian werd al op de jonge leeftijd van 3 jaar achter de piano gezet. Inmiddels heeft ze een reeks hits op haar naam staan. Hiervan is ‘Fly Too High’ in Nederland e bekendste.

Half jaren 80 verlaat ze het Columbia label en daarna werd het rustiger. Met haar eigen Rude Girl label bleef ze albums uitbrengen, schrijft ze boeken en weet nog een rolletje in een serie te spelen.
Dit album lijkt een van de laatste albums van haar te gaan worden wanneer je de titel leest. Het album geeft een reflectie weer van haar leven en start met ‘I’m Still Standing’. Een song om te laten weten dat ze sterker is geworden in de afgelopen periode met alle ongemakken die ze heeft gekend.
‘Resist’ en ‘Wherever Good Dreams Go’ geven de bewustwording en de drive om iets van het leven te maken weer. Het hoesje met vele foto’s van haar door de tijd maakt dit verhaal beeldend.

Prachtige verhalen

De inmiddels 70 jarige en goedlachse vrouw weet nog steeds prachtige verhalen te maken en dit als een ware verteller te vertolken. Alsof je een boek voorgedragen krijgt wandelt ze het landschap en roept ze ‘Shannanoa’ op of verteld ze hoe een ‘Perfect Little Girl’ als een sprookje door je leven kan lopen.

Het album mag dan een classic singer-songwriters album zijn met een akoestische gitaar en zangeres, toch weet Janis Ian altijd een andere draai aan het geheel te geven waardoor het eerder past in het rijtje van Randy Newman of Melissa Etheridge slow songs. De songs zijn puur en persoonlijk, dat hoor je in haar vertolking. Het zijn niet de meezing liedjes, maar de luistersongs die je meenemen in een gekleurd pallet van verhalen. Songs als ‘Dancing in the Dark’, ‘Summer in New York’ of het afsluitende counrty song ‘Better Times Will Come’ zijn prachtige verhalen over verwerking van leed en ellende naar het licht aan het einde van de tunnel.