Wanneer James Linterland oftewel James Blake 10 jaar geleden met zijn debuutalbum kwam, was deze sound even wennen. Een zweverig electro sound dat als een soundscape door de songs gaat. De Engelsman werd een inspiratiebron voor Bon Iver en vele andere artiesten die we nu in de electro wereld kennen.

Nu is de man 5 albums verder en weet voor velen als producer te werken. De sound van toen is inmiddels als een genre door de muziek geworden en kennen we nu als electropop. Door de jaren heen weet de man zich te verdiepen in deze sound en met dit album gaat de man een stap verder door meer een cross-over met de popsound te gebruiken. De song ‘Funeral’ is intiem gemaakt en het ‘Frozen’met ID en SwaVay krijgt een prachtig rustige sound met een prachtige mix in de zang. Toch is er ook meer uptempo op dit album te vinden zoals het ‘Foot Worward’, ‘Famous Last Words’ en ‘Life is Not The Same’. Met Monica Martin weet Blake het dromerige ‘Show Me’ te brengen.

Binnen dit genre, wat hij bijna zelf ontwikkeld heeft, weet Blake hier een gevarieerd album te brengen.