Het titelloze album van Holy Hive is het tweede album van dit Amerikaanse trio. Wederom brengt dit Amerikaanse trio ons een meer dan aangename eigenzinnige blend van hun Soul, Funk en Pop.
Drummer en producer Homer Steinweiss is de oprichter van deze band die Brooklyn, New York, als basis heeft. Hij maakte als bandlid albums met namen als Lee Fields en Sharon Jones & The Dap-Kings en speelde als drummer met o.a. Lianne La Havas en Norah Jones. Een kleine tien jaar geleden ontmoette hij zanger Paul Spring in Minnesota en was daar de muzikale klik. Tussen het drumwerk met Bruno Mars en Lady Gaga vond Steinweiss de tijd om de Folkplaat van Spring te produceren en langzaam maar zeker werd het zaadje gepland om samen te gaan werken. Vriend en bassist Joe Harrison werd aan het duo toegevoegd en Holy Hive was geboren. De samenwerking leverde het debuutalbum Float Back To You op dat vorig jaar verscheen en nu is daar de opvolger die deel pre, deels tijdens Corona is opgenomen.
Wederom brengt de band ons die samensmelting van diverse muziekstijlen. We horen Folk, Soul en Pop, gecombineerd in prachtige harmonieën waardoor veel liedjes op dit album een bepaalde gelaagdheid meekrijgen. Luister maar eens naar een nummer als ‘Deadly Valentine’ dat door die meerstemmigheid een soort sereniteit meekrijgt. De band gaat dus op de inslagen weg verder waarbij naast het strakke drumwerk van Steinweiss de authentieke falset-achtige stem van Paul Spring de belangrijkste troef is. Die wordt dan ook meteen al bij de wat dromerige opener ‘Color It Easy’ uitgespeeld. Dat “Dreampop”-karakter komt vaker terug zoals bij tracks als ‘Runaways’, ‘Golden Crown’ en ‘All I’d Be Is Where You Are’.
Soms durft de band het ook aan om er een instrumentaaltje te brengen zoals het licht-funky klinkende ‘Cynthia’s Meditation’ maar over het algemeen is het toch vooral Steinweiss die op drums richting geeft en Spring die met zijn stem de sound voor een groot deel bepaalt. Natuurlijk zijn er nummers die wat meer vaart meekrijgen zoals het soulvolle ‘Story Of My Life’ en het groovy ‘Brooklyn Ferry’, een nummer dat dicht bij het DNA van het trio dat uit Brooklyn afkomstig is ligt. In ‘A Wind Rose’ en ‘Great Chains’ zijn dan de Folk-invloeden weer nadrukkelijke aanwezig en met het korte ‘Circling The Surface’ gaan we zelfs terug naar de jaren ’70. Hoogtepunten zijn ‘Ain’t That The Way’ en de al eerder uitgebrachte single ‘I Don’t Envy Yesterdays’, een heerlijk wiegend nummer waar alles waar Holy Hive voor staat samenkomt. De afsluiter ‘Star Crossed’ is waarschijnlijk het rijkst georkestreerd en ook hier horen we alle elementen terug.
Dit nieuwe album van de Amerikaanse formatie is een schijfje dat meer aandacht en Airplay verdient dan dat op dit moment het geval is. De heren leveren een kwalitatief prima album af waar Soul en Folk overal doorklinken. Het mag misschien iets spannender en met wat meer pit maar het album verveelt tijdens de ruim 40 minuten speeltijd nergens.
Veel luisterplezier.
