De 27-jarige Gia Ford bracht dit weekend haar debuutalbum Transparent Things uit. Een album met een combinatie van eigentijds en soms wat vintage klinkende nummers op het snijvlak van singer/songwriter en Pop met een vleugje “Noir”.

Debuutalbum

Eerder bracht de uit Sheffield afkomstige Gia al twee EP’s uit in de periode dat ze nog zoekende was. Via enkele showcases kwam ze in beeld bij het Chrysalis-label en kreeg ze de gelegenheid om opnames te maken in de beroemde Sound City Studios in LA; bijgestaan door de bekende producer Tony Berg en een aantal sessiemuzikanten werkte ze de verhaallijnen rondom haar personages uit in de elf nummers die het album gehaald hebben. De afgelopen tijd hebben we door middel van een aantal singles al kennis kunnen maken met Gia Ford maar nu  is daar eindelijk dat verwachte debuutalbum.

Verhalenverteller

Het album opent met één van die al eerder uitgebrachte singles, ‘Poolisde’; een midtempo broeierig nummer waar de Engelse haast verleidelijk klinkt maar uit de tekst blijkt dat we hier toch echt wel met een duister personage te maken hebben. (“I’m a ghost in the daylight / On a crowded street / Wanna be part of someone’s dream life / I could murder the fantasy”). Vervolgens gaat met het wat retro-klinkende ’Loveshot’ het tempo omhoog en bespeuren we zelfs wat Disco-invloeden. Verderop het album is er ook nog het catchy klinkende ‘Try Changing’ dat er voor zorgt dat de vaart erin blijft en bij ‘Porcupine’ horen we zelfs wat onvervalste Americana-invloeden die perfect kleuren bij het toch wel bijzondere karakter van dit album.

Gebruik van metaforen

Dat laid-back karakter van de opener komen we vaker tegen op Transparent Things zoals bij ‘Alligator’ en de haast tedere ballad ‘Don’t Drown Me Out’. Gia gaf in een interview al aan dat ze het liefst zelf verzonnen personages gebruikt voor haar verhaallijnen maar als het dan toch persoonlijk is maakt ze gebruik van metaforen zoals bij de fraaie ballad ‘Falling In Love Again’. Ook ‘Paint Me Like a Woman’ is prachtig uitgesponnen met seriemoordenaar Aileen Wuornos uit de film Monster uit 2003 als inspiratie. De Britse heeft een prachtige stem met een groot bereik waarmee ze als het ware speelt met haar songteksten die dus vaak over mensen aan de rand van de samenleving gaan. De albumtitel is dan ook gebaseerd op het gelijknamige boek van Vladimir Nabokov dat ook over een bijzondere hoofdpersoon vertelt.

Een “Noir” randje

Zoals gezegd zijn dingen op Transparent Things niet altijd zoals ze zijn en dat komt ook vaak in de sfeer van de nummers tot uiting. ‘Buzzing On You’, één van de nummers die nog niet op single is heeft een wat donker, noemt het “Pop Noir”, randje en is één van de beste tracks van het album. ‘Housewife Dreams Of America’ kent een ijzersterkte opbouw waarbij de manier zoals Gia het refrein zingt voor een extra dimensie zorgt en met de afsluiter ‘Our Mutual Friend’ heeft ze weer volledig onze aandacht. Het intro is verbluffend mooi en de diepe gitaarmelodie blijft haar het hele nummer ondersteunen op dit nummer dat wél autobiografisch is en over haar overleden oma gaat. De laatste woorden die we de Britse horen zijn zijn “Until We Meet Again”. Laten we Gia Ford aan die belofte houden want met Transparent Things levert ze een meer dan prima debuut af. We zijn nu al benieuwd naar nieuw werk want dit smaakt absoluut naar meer. Veel luisterplezier!