De Zweedse band Ghost is een bijzonder verhaal waarbij de bandleden kunnen wijzigen. The Nameless Ghouls worden aangestuurd door de leadzanger Tobias Forge die zich als een demonische anti-paus zich presenteert. De band gaat gepaard met rituelen en kent Papa Emeritus verschillende reïncarnaties dat in 1969 al is begonnen. Met Impera is Papa Emeritus IV aan het bewind. Maar het gaat om de muziek. Althans, de volgers van deze band weten meer en zien het als een geschiedenis waarbij maatschappelijk en religeuze voorspellingen zijn gedaan. Het recente album ging over De Plaag dat door ratten niet gestopt kon worden. Bij het eindigen van de tour ontstond Covid -19. Ghost kent meerdere historische ’toevalligheden’. Nu gaat het om de ellende die de grootmachten uitvoeren. 17 februari valt Rusland Oekraine binnen, 11 maart begint het verhaal van IMPERA, the rise and fall van de grootmachten.

De afgelopen jaren is de band doorgedrongen tot de top met de single ‘Cirice’ en een Grammy Award. Prquelle is het album waarmee de band zich presenteerde als support van Metallica. Nu staat de band op eigen benen en vult men volle zalen.

Het nieuwe album IMPERA komt voort uit het boek van The Rule of Empires van Timothy Parsons. Het album kent vooral melodieuze rock songs als het openingsnummer ‘Imperium’ en ‘Spillways’. Het lekker zware rocknumer ‘Call Me Little Sunshine’ doet denken aan het No More Tears van Ozzy Osbourne. Toch kent het een eigen Ghost stijl. Of is Phill Soussan iniddels de bassist van deze band geworden. Het mooie is dat we het niet weten en zijn de geschreven songs als Unknown Ghould als schrijver betiteld.

De ‘Hunter’s Moon’ kent de spook koren en pakkende refreintjes. De single ‘Twenties’ is een prima visitekaartje voor dit album. Blazers in de rock, swingende ritmes, gedreven gitaarriffjes en een toesprekende Sinterklaas die een pakkend refrein met kinderkoortje weet te brengen. Alleen klinkt het allemaal niet zo vriendelijk in de tekst, zoals we de gedichtjes van 5 december opmaken. Thats Ghost!

Dit album kent meer ruimte voor de toetsen en spannende klanken dan op de voorgangers. Opvallend zijn de gitaarriffjes die vooral voor de US markt zijn gemaakt. Pakkend en gedreven. Maar ook de gitaar intro’s (“Darkness At The Heart of My Love’) en breaks met tokkelde gitaren en een stichtelijk instrumentaal met blazers ‘Dominion’ maken het album heerlijk divers. Met een mooie ode voor Eddie VanHalen in ‘Griftwood’ waar men even het herkenbare VanHalen geluid en riffje gebruikt. Muzikaal gezien een heerlijk album met een religieus donker tintje. Voor de inhoud en historische lading is het zeker weer stof om uit te werken. Want bij Ghost gebeurt er nooit zomaar iets.

De band Ghost staat in april in Rotterdam Ahoy. Hieronder het ritueel van de album presentatie.