Dat de punkscene in de UK weer opbloeit is goed te verklaren. De protesten tegen de overheid zijn legio en dat kent zijn weerslag in de muziek. Frank Carter weet al jaren de zelfkant van de maatschappij te belichten. Wanneer je het vierde album ‘Sticky’ opent verschijnt de tekst ‘CD? Why Are You Still Buying ..’

Dit album is eentje waar we naar uit hebben gekeken. Na ‘Modern Ruin’, en ‘End of Suffering’ van twee jaar geleden, valt op dat de band meer melodie in de songs weet te krijgen. Met ‘Cupid’s Arrow’, ‘Cobra Queen’ en ‘My Town’ wordt het zelfs creatief, terwijl ‘Bang Bang’ en ‘Take It To The Brink’ de oude Sex Pistols sound doet terugkeren; maar dan met elektronica, lekker uptempo en nog steeds de ‘Rat Race’ lopend.
Het album is nog geen 30 minuten lang en telt 10 songs; dat past bij de werkwijze van een post punkband.

Het album gaat zeker een nieuwe generatie aanspreken, die op hun beurt deze band zullen coveren, zodat de post punk zal blijven voortbestaan. En zo nu en dan zullen dan ook de idealistische ideeën weer de kop op steken.