Het titelloze album van de Britse formatie Flyte is alweer hun derde album. Na een heftige relatiebreuk heeft frontman Will Taylor een nieuwe liefde gevonden en dat is uiteraard één van de onderwerpen voorbij komen.
Nuchtere, Britse humor
Ze zijn inmiddels gereduceerd van viertal naar duo en Will Taylor en Nicholas Hill vormen nu de Londense formatie Flyte. Met dit titelloze album keren ze terug naar hun Folkroots, vormgegeven door elf tracks waarbij we ook duidelijk de overlevering van The Beatles in terug horen. De beide heren stonden vorige maand nog als support act van Half Moon Run in Nijmegen als voorbode op deze release. Hun onvervalste nuchtere, typisch Britse humor had iets ontwapenends en dat Britse, dat in de muziek vaak onuitgesproken gedefinieerd is, is ook iets dat dit album typeert. Dit nieuwe album wordt geopende met het voortkabbelende ‘Speech Bubble’ en het sobere ‘Defender’; we horen wat gitaren, een drummachine maar vooral de stemmen van Taylor en Hill die prachtig samen kleuren en elkaar versterken.
Billie Marten en Laura Marling
Vervolgens kantelt met ‘Press Play’ het geluid en komt er meer vaart en intensiteit waarbij de strijkers een mooie bijdrage vormen. De liedjes die frontman Taylor en maatje Hill schrijven zijn vaak persoonlijk en geschreven vanuit eigen perspectief en zo worden de heren als het ware troubadours. Mooi is het verhaal dat Taylor, die inmiddels een relatie heeft met de singer/songwriter Billie Marten heeft, dat ze in één ruimte aan hun nieuwe albums aan het werken waren. Het is dan ook niet vreemd dat we Billie een bijdrage horen leveren op ‘Don’t Forget About Me’. Allebei in hun eigen hoekje van de kamer. Een andere samenwerking is die met Laura Marling; ‘Tough Love’ vertelt hoe je als partners die ongezonde relatie kunt en moet beëindigen. Verder zijn de wat uptempo nummers ‘Amy’ en ‘Even On Bad Days’ de kurken waar dit nieuwe album op blijft drijven en zorgen voor de nodige variatie.
Een nieuwe tour?
De al eerder genoemde soberheid en het wat minimalistische karakter horen we dus vaak terug. Nummers als ‘Perfect Dark’, het Beatle-esque ‘Chelsea Smiles’ en de lullaby afsluiter ‘Bedtime Reminder’ zijn heerlijk om even weg te mijmeren waarbij Taylor en Hill zich als ideale verhalenvertellers presenteren. Flyte is een onmiskenbaar Brits album geworden. Dat brengt een bepaald karakter en charme met zich mee, los van het feit dat de liedjes fraai en harmonieus klinken. De heren hebben in Doornroosje beloofd met een full band terug te komen maar vooralsnog is er nog geen tour op het vasteland aangekondigd. Voor nu moeten we het dus doen met dit nieuwe album waarbij het heerlijk wegdromen is. Veel luisterplezier!
