Florence + The Machine – Dance Fever

Florence Welch wist met haar Machines door te breken wanneer ze een optreden gaf voor de BBC op heb befaamde Southwest festival. Het werd gearrangeerd door de BBC en daarna werd ze direct geboekt op de grote festivals van UK. Met het album Lungs debuteerde ze en met het album How Big How Blue How Beautiful met de singel ‘Stand By Me’ brak ze in Nederland door.
Met Dance Fever weer ze haar vorige album overtreffen.

Het album weet met het spannende ‘King’ met een heerlijke baslijn, te beginnen en direct worden we herinnert aan haar prachtige stem dat de indiepop songs kraakhelder door de speakers loodst. Met ‘Back In Town’  en ‘Daffodil’ als een van de juweeltjes van de plaat.

Lockdown

De lockdown heeft haar misschien goed gedaan zodat ze optimaal de studio in kon gaan. Dance Fever kent de virus van ‘Chereomania’, de danskoorts dat we doet denken aan Madonna. Haar persoonlijke teksten over  haar verleden en hoe ze als vrouw door het leven gaat maakt haar platen sprekend.  ‘Dream Girl Evil’, ‘Girls Against God’ en ‘Mom’ komen met beeldende teksten terwijl het spannend aantrekkelijke ‘Prayer Factory’ even een heel andere kant van haar beleving weergeeft.

De songs zijn niet direct dance songs in de zin van dance en trance music. Het geeft meer de ruimte in de muziek en de vrijheid van draaiend dansend door de ruimte. Of het nu het podium of de woonkamer is. Het is voor Florence hetzelfde. Lekker opzwepende klanken die songs als Cassandra en ‘Heaven is Here’, met handclaps tot grote swingende hoogte brengt.

Het album laat het beste van Florence horen!