De Hamburgse band Faust wist begin jaren 70 al een vorm van noise-music te maken. Met Gunther Wüsthoff als muzikaal brein werd het experimenteel geluid tot een muzikale eenheid gevormd. Al was het zeker niet toegankelijk voor iedereen die naar muziek luisterde en wellicht nog steeds niet.

Met de LP Blick Winkel is er weer gloednieuwe muziek samengesteld door bedenker Zappi Diermaier met een band van muzikale vrienden, waaronder medeoprichter Gunther Wüsthoff.

In de loop der jaren is Faust veel geworden, elk zo afzonderlijk als de vingers, maar zo samen als de hand die hun gelijknamige vuist vormt. Van 1971 tot 1974 baande de Hamburgse band een gedurfd sonisch pad, wat hielp bij het creëren van de aparte en waanzinnige tak van Duitse muziek die we kennen als Krautrock. Compromisloos, innovatief en experimenteel, hun releases in die periode, en de verhalen die hun creatie begeleiden, zijn niets minder dan legendarisch, en het feit dat de band na een pauze terugkeerde en actief bleef in een verscheidenheid aan afzonderlijke en gelijktijdige incarnaties, is helemaal passend voor deze muzikale revolutionairen.

Op Blickwinkel omarmt Diermaiers incarnatie synchroniciteit en toeval om het moment vast te leggen in een zes-track snapshot van industriële chaos, verontrustende ambiance en psychedelische motoriek. Een instrumentaal geheel met geniale beats en samenstelling van klanken die weer tot een geheel van 8 – 13 minuten zijn gevormd. Met titels als ‘Künstliche Intelligenz’ met het treinritme dat door de muziek rijdt of het zwaardere openingsnummer ‘For Schlaghammer’ naar de lichte klanken van ‘Sunny Night’. De zware stukken liggen bij het tweede deel van het album ‘Kriminelle Kur’, ‘Die 5. Revolution’. Of dit nu op de neurowetenschap of industriële revolutie is gebaseerd (ik denk het laatste, te horen aan de productieklanken, maar beide is van toepassing. Al geldt dit ook voor het slotstuk ‘Kratie’.

Een album waarbij de luisteraar weer wordt uitgedaagd !