Zoals zovelen heeft de Amerikaanse singer/songwriter Esther Rose haar demonen moeten overwinnen om uiteindelijk weer nieuwe muziek te kunnen maken. “Want” is de titel van het vijfde album van de in Santa Fé woonachtige Esther die muzikaal weer nieuwe wegen verkend.
Muzikale panelen verschuiven
Op basis van haar eerste twee albums kreeg Esther, niet helemaal onterecht, het stempel “Country”-artiest opgelegd maar dat schudde ze bij haar vorige album Safe To Run al grotendeels van haar af. Voor dit vijfde album Want, dat samen met producer Ross Farbe tot stand kwam, koos ze voor een andere benadering en muzikaal voor een nieuw pad. Vooral het spelen en opnemen met een band in die Bomb Shelter-studio in Nashville waren de elementen die ervoor zorgen dat de verhalen anders muzikaal omlijst werden. Ook ging ze enkele samenwerkingen aan zoals met de uit New Orleans afkomstige rockband Video Age met wie ze het catchy ‘Tailspin’ schreef en met de beroemde pedal steel gitarist John James Tourville die we natuurlijk nog van zijn werk met The Deslondes kennen.
Demonen achter zich gelaten
Na Safe To Run overwon ze haar demonen (drankverslaving) en het idee om een Electre-pop album te maken verdween uiteindelijk in de prullenbak. Onder de toepasselijke werktitel The Therapy LP begonnen de contouren zich te vormen en het was vooral een lange autorit die de inspiratie vormde voor het titelnummer (“Want to know where I’m going without GPS / I want to heal the trauma in my body”). De tempo- en maatwisselingen zorgen dat dit een prima opener is die de nieuwsgierigheid naar de rest van het album aanwakkert. Het aanstekelijke ‘Had To’ is een ogenschijnlijke vrolijke terugblik naar die periode van drank maar heeft toch echt een diepere laag en met het wat duistere ‘Ketamine’ neemt ze ons mee naar een nog donkerdere periode (“I’ll try ketamine / I’ll try benzodiazepine / I’ll try therapy / And I’ll do a deep clean”). Met het uptempo ‘Rescue You’ dat door fijne gitaarlijnen vormgegeven wordt noemen we ook één van de prijsnummers van dit album.
“You Can’t Always Get What You Want”
Toch kiest ze op sommige momenten ook wel een voor wat veilige weg; het gevoelige ‘Scars’, een duet met Dean Johnson waarbij gitaar en pedalsteel om elkaar heen laveren, en de pianoballad ‘Color Wheel’ zijn fraai maar bepalen niet de kleur van deze plaat. Daar tegenover staan dan ‘The Clown’ met z’n shoegaze-achtige gitaren en een stevige drumpartij als basis en het indierock-achtige ‘New Bad’ waarmee de Amerikaanse echt kleur bekent. Ook het Folky ‘Messenger’ is verfrissend en met de afsluiter ‘Want Pt. 2’ toont ze haar creativiteit nog maar eens. Ze is in dit rustige, sfeervolle nummer waar Esther soms zelfs breekbaar klinkt terug bij een parade in New Orleans, omringd door vrienden. Ook Esther heeft een manier heeft gevonden om dat beroemde zinnetje ‘You can’t always get what you want’ van The Stones in haar nummer te verweven. “Want” is een album dat even wat tijd en aandacht nodig heeft om in te kunnen dalen maar gaandeweg ga je dit album steeds meer waarderen. In het bijgevoegde uitklapbare boekje kun je alle (soms persoonlijke) teksten nog eens teruglezen. Veel luisterplezier!
