De Finse gitariste zangeres Erja Lyytinen is inmiddels een begrip in de wereld van de blues. Haar nieuw album komt 3 jaar na haar recent album Waiting For The Daylight. Met haar Diamonds on the Road album werden we tussentijds getrakteerd op een live album waar ze de sterren van de hemel speelt.
Met het nieuwe album zien we haar met roos in haar mond op de cover staan. Een link naar Paul McCartney’s Wings Red Rose Speedway album?
Met Smell the Roses gaat Lyytinen er stevig tegenaan. Na het heelrijk rockende titelstuk trekt ze even van leer met ‘Going To Hell’ en het ruim 7 minuten durende ‘Abyss’. Het is dan ook niet vreemd dat ze van het bluesfestival naar een rock festival als Alcatrazz verschuift. De snerpende solo’s komen op het album veelvuldig naar voren en daarmee laat ze weten dat ze met haar 48ste jaar nog niet aan het eind van haar carrière is.
Het album kent een sterk begin waarna het inzakt. De spanning is eraf en songs als ‘Wings To Fly’ en ‘The Ring’ verliezen hun kracht doordat het album geen pieken of ballads kent. Het blijft een beetje in dezelfde sfeer hangen waardoor een er een ander impuls nodig is. Met ‘Stoney Creek’ weet ze die verandering even toe te passen. Het slotstuk ‘Empty Hours’ kent dan wel weer even een verandering omdat het een ballad is. Dit had ergens halverwege het album beter gepast, gezien er 9 songs op staan. Het zou het album een goede break hebben gegeven.
