Emily Wells – Regards To The End
De inmiddels 40-jarige muzikale duizendpoot Emily Wells levert met Regards To The End een meer dan intrigerend album af. Naast singer/songwriter is ze ook multi-instrumentalist en producer maar we kunnen ook artikelen van haar als schrijver terugvinden in bijvoorbeeld American Songwriter.
Regards To The End is in de basis geen opgewekt album. Emily werd eigenlijk geïnspireerd door het werk van artistiek kunstenaar David Michael Wojnarowicz die in 1992 aan Aids overleed. De parallellen met de klimaatcrisis en de innerlijke worsteling vormden de basis voor deze tien bijzondere tracks die een soort vervlechting vormen van neoklassieke elementen en elektronische soundscapes. Misschien dat de omschrijving Barokke pop de lading wel het beste dekt. Natuurlijk horen we Emily zelf op een scala van instrumenten terug maar ook andere sessiemuzikanten leveren een bijdrage en het geheel zorgt voor een zeer warm en rijk georkestreerd klinkend album. Emlly begon al op haar 13e muziek te maken en nadat ze zelf enkele albums uitbracht was daar in 2012 haar met The Symphonies Dreams Memories Parties haar solodebuut. Dit nieuwe Regards To The End is alweer haar achtste album dat op een officieel label wordt uitgebracht.
Mysterieus
Opvallend zijn de complexe structuren van de tien nummers waarbij de teksten relatief kort zijn en waar vooral de stem van Emily en de arrangementen tekenend zijn. Opener ‘I’m Numbers’ is dan ook exemplarisch voor de sound van het album met een sfeervol intro en neoklassieke elementen die gaandeweg uitgebouwd worden tot een epos-achtig nummer. Vervolgens is daar met ‘Two Dogs Tehtered Inside’ een nummer dat verrassend meer elektronisch klinkt en waar we zowaar een beat horen. Bij het zwierige “Come On Kiki’ speelt ze met haar stem en ‘Oracle At Dog’ heeft weer die mysterieuze sfeer. Bij afsluiter ‘Blood Brother’ zijn het dan vervolgens de blazers die voor het contrast zorgen als Emily weer een klankkleur laat horen die we nog niet eerder hoorden.
Fraai en gestileerd
Binnen de intieme sfeer die Emily weet te creëren heeft elk nummer wel zijn unieke elementen. Zo is er bij ‘David’s Got A Problem’ naast de haast fluisterende stem van de Amerikaanse de piano wat resulteert in een haast etherisch nummer. Maar het is toch vooral bij de leadsingle ‘Love Saves The Day’ dat alles samen komt; een intro met strijkers en blazers waarna naadloos de elektronica ingevoegd wordt met als eindresultaat een track waarbij de vaak klassieke instrumenten een organisch geheel vormen met de elektronische beats. Regards To The End is een zeer fraai en gestileerd album geworden met een diverse gelaagdheid en pakkende teksten die vorm krijgen door weinig woorden. Een absolute aanrader voor elke muziekliefhebber want het album wordt na elke luisterbeurt alleen maar mooier. Veel luisterplezier.
