Drive & Cry is de titel van het nieuwe album van de Amerikaanse singer/songwriter Emily Nenni. Haar vorige album On The Ranch uit 2022 kon al op lovende kritieken rekenen dus de verwachtingen zijn best hoog. Voor dit album is vooral de vraag of ze, net zoals op het vorige album, vasthoudt aan het wat traditionelere geluid of dat ze de verleidingen van Music City Nashville niet kan weerstaan.
Ze noemt Nashville inmiddels haar “hometown”
Nam ze haar vorige album nog op in de relatieve rust van Colorado, voor Drive & Cry verhuisde ze naar Nashville, misschien wel de hoofdstad van de hedendaagse muziekindustrie. Bijgestaan door producer John James Tourville en een aantal klasbakken van muzikanten werden de twaalf nummers opgenomen. Op één cover na schreef ze alles zelf. De uptempo Honky-tonk opener ‘Get To Know You’ is de opmaat voor dit nieuwe album van de Amerikaanse singer/songwriter. “Well I Clocked Out About A Quarter After I Had Mostly Checked Out Mentally” horen we haar zingen en dit is inderdaad het ideale nummer om je gedachten te verzetten naar een drukke werkdag. Het wat iele, hoge stemgeluid van Emily dat zo kenmerkend voor haar is zorgt meteen voor herkenning en het comfortabele gevoel.
Traditionelere Country
Na de “ik-val-met-de-deur-in-huis” achtige opener neemt Emily met ‘Greatest Hits’ wat gas terug en met dit wiegende nummer pakt ze terug naar de meer wat traditionele Country. Haar wat hoge stem kleurt hier prachtig en ondersteund door een pedalsteel en een melancholiek klinkende mondharmonica is een vergelijking met Dolly Parton niet ver weg. Dat wat meer traditionele Country-geluid loopt als een rode draad door dit album zoals op de langzame wals ‘Lay Of The Land’, de schuifelaar ‘Changes’, maar ook bij het opgewekt klinkende en dansbare titelnummer en ‘We Sure Could Two Step’. Maar de in Nashville woonachtige Emily komt er mee weg; sterker nog, deze benadering is juist verfrissend in een tijdperk dat veel van wat er in Nashville geproduceerd wordt voorzien is van een laagje glazuur.
John James Tourville
De al eerdergenoemde producer John James Tourville (Deslondes) en de sessiemuzikanten tillen Emily Nenni op Drive & Cry regelmatig naar een hoger niveau; nummers als ‘I Don’t Have to Like You’ en het met blazers omgeven en naar gospel neigende en opzwepende ‘I Don’t Need You’ steken ver boven het maaiveld uit. Maar ook de hele mooie en persoonlijke ballad ‘I Can’t Pretend It Never Happened’ moeten we hier vermelden waarbij het strijkersarrangement het nummer precies die extra lading geeft om het naar een hoger niveau te tillen. “Forgiving ain’t the same as forgetting / Can only half choose magnanimity / To forget my mind can’t just shut off and erase / But forgiveness that is something I can fake” horen we haar zingen.
Eén cover
Met de klassieker ‘Amarallo Highway’ (Teddy Allen), wordt het album afgesloten. Zelf zegt ze over dit album: “I had a few weeks alone at my house in Nashville, and I just sat with all my thoughts and feelings from the last couple years and put it all down. So this is an album that’s truly ‘me.’”. Drive & Cry is een zeer geslaagd Country album geworden waarbij Emily Nenni haar eigen koers durft te varen en de wat traditionele Country eigentijds maakt. Bij het album is nog een fraai boekje gevoegd met de teksten en wat foto’s. Veel luisterplezier!
