De Britse singe-songwriter Elvis Costello begon zijn muzikale reis als een punker. Na een serie hits als ‘Good Year For The Roses’, ‘Olivers Army’ en ‘I Want You’  gooit de man het roer om. In de jaren 90 werd hij gevraagd om een album te maken met de onlangs overleden Burt Bacharach en dook hij in de wereld van jazz. Voor de Nothing Hill film nam Costello het nummer ‘She’ van Charles Aznavour op. Het past in de sfeer van Costello’s periode met Bacharach.

Het was begin februari dat Costello zijn idool Bacharach kwam te overlijden. Het was voor het direct een actie om deze man te eren door de klanken van de meester overal te laten klinken. Het kon dan niet snel genoeg zijn om zijn creaties met de meester opnieuw uit te brengen.

Painted From Memory is de titel van het album dat de heren in 1998 uitbrachten. Een mooi album vol met ontspannen songs waar Bacherach een wijze van componeren in heeft. Met hits en juweeltjes als ‘This House Is Empty Now’,  het openingsnummer ‘In the Drakest Place’ en ‘God Give Me Strength’. De melodieën die aansluiten bij de klassieke stijl.

Het brengt de heren tot een klassieke musical Taken From Life waar alle songs zijn gebonden aan een solo zang. Zo horen we Costello in nieuwe songs als ‘You Can Have Her’ en ‘Don’t Look Up Now‘. Maar ook de uitgeklede versie van ‘Painted From Memory’ op een gitaar  of het ‘I Looked Away’ met Audra Mae. Het zijn de versies die de heren in de basis hebben gemaakt. Mooi en zonder tierelen tijntjes. Het zijn de mooie klanken van de oude punker die de wereld als zoete koek ziet.