Elvis Costello and the Imposters – The Boy Named If

De Engelse singer-songwriter Elvis Costello keert terug naar de tijd waarmee het voor hem allemaal begon. Een vorm van postpunk pakkende popsongs met een laagje maatschappelijk betrokkenheid. Het bracht de man het succes met heerlijke songs als Olivers Army en het album My Aim is True was een heerlijk debuut. Later verscheen het ‘Good Year For The Roses’ en bracht hij het prachtige album Spike.

The Boy

Nu heeft hij een nieuw label en laat hij de Burt Bacherach periode achter zich. Het nummer ‘She’ van Charles Aznavour  werd als filmtrack van Nothing Hill, een hit.  Het recente album Hey Clockface uit 2020 was al veelbelovend en nu met The Boy Named If weet Elvis Costello de oude tijden doen herleven. Zelf vind Costello dat het een snel inelkaar geweven album is, al zijn het snelle gitaarliedjes die tijdens het vorige album deels zijn geschreven.
Meer rock and roll en daarmee begint het album ook mee. ‘Farewell’ kent de energie van The Beatles en met ‘Penelope Halfpenny’ en ‘What If I Can’t Give You Anything But Love’ horen we de oude Costello terug. Wanneer de ballade ‘Paint The Red Rose Blue’ het gevoel van ‘Good Year For The Roses’ terugbrengt weet hij met ‘Mistook Me For A Fool’ het pakkend oude orgeltje terug te brengen.

Oude tijden herleven

Het album staat vol nieuwe songs doet veel denken aan diverse songs uit de oude tijd. Maar het is juist de nieuwe generatie die hiermee in aanraking komt en daardoor wellicht de oude albums uit de kast halen.
Dit keer niet direct maatschappelijk getinte songs, maar mooie songs als ‘My Most Beautiful Mistake’ en de rock and roll met ‘The Man You Love To Hate’.

Het is duidelijk dat Elvis Costello nog een keer de oude tijd wil doen herleven. Het is hem dan ook gelukt om dit tot een mooi geheel te maken.