De Ierse gitarist Eamonn McCormack kreeg de gitaarkriebels al op jonge leeftijd. De jonge man woonde nog in US en met zijn coverband ging hij door het hele land. Slade Thin Lizzy en Focus/ Joan Akkerman behoren tot de inspiratiebronnen. Inmiddels heeft McCormack een route afgelegd onder de naam Samuel Eddy. De blues van deze Storyteller schuurt aan de rock. Met het titelloos album weet hij deze genres dan ook heerlijk vloeiend in elkaar te vlechten.

Het achtste album opent stevig met ‘Living Hell’ en is  ‘Hats Off To Lemmy’ een mooi eerbetoon aan de man van Motorhead. De blues komt meer op de voorgrond met Rock n Roll Boogie Shoes terwijl we de Thin Lizzy / Gary Moore klanken terug horen in het ‘Lady Lindy’. McCormick weet hier al een perfecte balans in de bluesrock te brengen. Daar waar Walter Trout het dubbeltje naar de blues kant laat rollen laat McCormack het muntje naar de rock vallen.
De solo’s zijn heerlijk te noemen en staan wat steviger dan zijn zang capaciteiten. Maar dat mag ook ruw kantje hebben in deze stijl van muziek. Met ‘Living In The Now’ zoekt hij het muzikaal niet al te moeilijk maar wel effectief en mooi.

Het tweede deel van het album krijgt de blues meer de ruimte met Letter To My Son en het opzwepende ‘Geronimo’. Met een duistere kant van McCormick weet hij ‘Angel of Love’ even een andere tint op dit album te brengen

Met het stevigere ‘Social Media Blues’ en een intiem ballad van ‘The Magic of Slieve League’ rond de man dit gevarieerde blues rock album af. Mooi in de harmonica en mooi in het gitaarwerk!