De toetsenist Don Airey kennen we nu als toetsenist van Deep Purple. Al heeft de band deze man niet voor niets gekozen. Zijn ervaring en reputatie gaat ver. Vooral in de hard rock is hij een befaamd sessiemuzikant. Met zijn klassieke achtergrond weet hij de toenmalige pop en rock te smeden met klassiek en dat in de voetsporen van de legendarische Deep Purple toetsenist John Lord.

Wanneer Airey doorbreekt met Cozy Powells Hammer valt Airey in de boot van legendarische Whitsnake leden. Daarna neemt Gary Moore hem in zijn band, sluit hij aan bij Richie Blackmore’s Rainbouw, Michael Schenker Group, Ozzy Osbourne , Saxon en  ELO.
Leuk detail is dat Airey het Eurovisie winnende songfestival nummer ‘Love Shine A Light’ van Katarina and the Waves  qua arrangement voor zijn rekening heeft genomen.

Nu laat hij Deep Purple even los om solo ook weer zijn creativiteit te uiten.  Met zijn Deep Purple maaatje en gitarist Simon McBride weet hij een prachtig album te brengen waar Deep Purple jaloers op kan zijn,. Met Mitchel Emms (the Voice UK) en Carl Sentance (Nazareth) weet hij 2 goede zangers uit te kiezen.
Het betaald zich direct uit bij het openingsnummer ‘Adagio’ en ‘Tell Me’. Het kent wel een Puple sausje maar dat wordt gedurende het album minder. ‘Moon Rising’ komt al los van het Purple geluid en rockt Airey met Rock The Melody er lekker op los. Met trompetten en andere instrumenten (al dan nie tuit een keyboard) krijgt het album kleur met ‘They Keep On Running’ en ‘Flame in the Water’ .
Het album geeft voor Airey de ruimte om te laten zien dat hij niet alleen in een hoekje gezet  hoeft te worden. De ingehuurde sessiemuzikant heeft meer in zijn mars en heeft dit ook nu weer laten zien/ horen.

Mooi poprock album!