De Amerikaanse rockband Dokken rockt weer als vanouds. De band rond Don Dokken kende hoogtij dagen met George Lynch Jeff Pilson en Mick Brown. Half jaren 80 werden de album Toot & Nail, Under Lock and Key en Back For The Attack platina in US. Wanneer de band overstapt naar een nieuw label en het album Dysfunctional verscheen, kwam de downfall van de band.
Met One Night Life werd een  mooi akoestisch live album gepresenteerd, en ontstond er gedoe tijdens de opnamen van  Shadowlife.  Van George Lynch Mob verscheen vorige week het nieuwe album en nu is het de week van Dokken.

De band is inmiddels helemaal gewijzigd. De laatste albums kent Jon Levin van Warlock als gitarist. Levin weet met het openingsnummer ‘Fugitive’ lekker uit te pakken en ‘Gypsy’ gaat er ook goed in. De rockballads zijn op het lijf van Don Dokken geschreven. ‘I’ll Never Give Up’ en ‘I Remember’ zijn voor dit album ook het meest overtuigend ingezongen. Althans, de rockstem is wat gedimd waardoor je eigenlijk de Dokken van toen wil horen in de songs van nu. Dat maakt het album dan ook wat gekleurd.  Want de rocksongs staan als een huis. ‘Saving Grace’ en ‘Over the Mountain’ kennen een lekker vette sound. Aan het eind weet Dokken met een akoestische klank ‘Santa Fe’ te spelen. Misschien is dit toch waar Dokken meer op zou moeten richten, omdat dit toch weer het juweeltje van het album is.