Deacon Blue is een Schotse pop act die in de jaren 80 hun succes kende. Met Ricky Ross en Lorraine McIntosh wist de band hits te scoren met ‘Real Gone Kid’ en ‘Dignity’. De band is voor Nederland niet direct een hitgevoelige band maar is een sleeper. De band weet door de jaren heen wereldwijd bijna 8 miljoen albums te verkopen en vele mensen hebben er een de kast staan.  Soms een vergeten album en wanneer je door de doos zoekt dat is het O Ja ! gehalte groot.

Nu komt de band met een nieuw album en die mag er dan ook weer zijn! Heerlijke moderne pop dat generaties verbind. Eind vorig jaar verscheen het ‘Late 88’ op single. Hierin blikt de band even terug in de tijd. Mooi maar nog niet zo mooi als het juweeltje ‘Wait On Me’. Het nummer is intiem en pakkend met een beeldend verhaal met een vraag dat iedereen kent. Het gitaarrifje met de achtergrondzang is briljant genoeg om een groot publiek te betoveren. Het openingsnummer is gelijk de titeltrack waar de band direct het visitekaartje afgeeft.
Het album zou een Robbie Williams graag hebben gemaakt. Met de popsongs ‘Ashore’ ‘Up Hop’en ‘Underneath The Stars’ en de drive van de songs zouden zeker niet misstaan op een Williams album.
Al zijn de blazer die de band in de jaren 80 gebruikte terug in de ‘Turn Up Your Radio’ en hier horen we dat de band vooral terugblikt in de tijd. Beeldende songs zoals zij dit kunen horen we op ‘How We Remember It’.
Het album kent vooral prachtige songs met mooie composities en gelijk gemakkelijk in het gehoor liggen. Mooie melodielijnen en verhalen die iedereen aanspreekt. Prachtig album!