Mari en Tor Egil Kreken, alias Darling West, zijn al lang geen onbekenden meer en hebben hun sporen verdiend. Het echtpaar, zowel muzikaal als privé, wordt alom bewierookt, won in 2016 de Spellemannprisen (Noorse Grammy) en met Cosmos leveren ze hun vijfde studioalbum af.
Folk, Americana, of Noridcana?
Niet alleen in het Noorden van Europa maar ook bij ons in Nederland kan Darling West op een meer dan gemiddelde aandacht rekenen. Ze staan bekend om hun toch wel eigen sound die een mix vormt van Folk, Americana en West Coast-sound waarbij regelmatig de term ‘Nordicana’ gehanteerd wordt. Ze stonden al eens op het podium met Lucinda West en die beschreef hun muziek als Cosmic Folk ….. wellicht is dit de link naar de albumtitel? Toch koos het duo voor dit nieuwe album voor een andere, nieuwe benadering. Ze trokken zich niet met z’n 2en terug om liedjes te schrijven maar betrokken ook de twee andere bandleden, Thomas Gallatin en Christer Slaaen, bij dit proces. Resultaat is een fijn luisteralbum waarbij de band trouw blijft aan zichzelf maar toch ook elementen van Pop in de nummers durft te verwerken.
Nieuwe muzikale paden worden bewandeld
Meteen wordt duidelijk wat de troeven zijn die zo bepalend zijn voor de sound van Darling West; Tor Egil is een virtuoos op gitaar en op elk ander snaarinstrument en altijd is daar die kristalheldere stem van Mari. De uptempo opener én titelsong is een voorbeeld van de muzikale transitie die de band nu heeft doorgemaakt door als band het schrijfproces te doorlopen en het album te produceren. Vervolgens is daar het “groovy” ‘Light Ahead’, waarmee de band echt nieuwe paden bewandelt en ook een nummer als ‘Oh Love’ behoort tot deze koerswijziging. Maar natuurlijk komen we ook weer hele tedere, intiem klinkende nummers tegen zoals ‘Old Man’ waarbij de stem van Mari weer gevoelig breekbaar klinkt. De strijkers en de vocale harmonieën zorgen voor de diepgang en het dromerige karakter en ook ‘Till Night Turns To Day’ kent een dergelijke melancholische lading.
Terug naar de basis
Nummers als ‘Still Here’ en ‘Will I Ever’ bevinden zich een beetje op het keerpunt en met ‘Wild Dreams’ pakt de band terug naar de succesvolle Folk waarbij vooral de samenzang kleur geeft. Na het korte instrumentale ‘Prelude’ keert de band bij afsluiter ‘Echoes’ toch echt terug naar dat geluid waarmee we de afgelopen jaren zo vertrouwd zijn geraakt. Een ogenschijnlijk eenvoudige melodie die mede door de samenzang van Mari en Tor Egil en het subtiele instrumentarium toch tot één van de beste nummers van Cosmos mag worden beschouwd. Darling West durft op Cosmos hun grenzen te verleggen en nieuwe muzikale paden te ontdekken. Dat siert de Noorse formatie waar de muzikaliteit echt vanaf druipt. Ondanks de hoge kwaliteit krijg je het gevoel dat de band zijn identiteit en unieke charme een kleine beetje verloren heeft. Veel luisterplezier!
