Na een stilte van bijna drie jaar is de Utrechtse formatie Classic Water, genoemd naar een gedicht van  David Berman, terug met hun hun tweede album Matter Of Time.

Bijzondere albumrelease

Vorige week was er de releaseshow van de opvolger van Concrete Pleasures en ook hier toonde de band hun creativiteit en eigenzinnigheid. Niet één podium maar vier kleinere waardoor alle vier de bandleden hun “eigen stage” hadden. En Classic Water is ook écht een band want naast frontman en zanger/gitarist Tom Gerritsen, die met zijn bijzondere stemgeluid misschien de meeste aandacht opeist, is het uiteindelijk de optelsom van het geheel dat het geluid van deze band bijzonder maakt. Het is dan ook echt noodzakelijk om bassist Jan Pieter Middelkoop, drummer Albert Dijken en toetsenist Lotte van Leengoed te vermelden. Overigens horen we Lotte zo nu en dan als tweede stem juist een extra laagje toevoegen.

Diepgang

Matter Of Time begint met het spookachtig mooie ‘Hopes’ en meteen wordt duidelijk dat de Utrechtse formatie voor een wat meer ingetogen geluid heeft gekozen. Het lijkt alsof het de vrijblijvendheid van zich af heeft geschud en nog meer diepgang in hun nummers heeft aangebracht. Het nummer wordt langzaam uitgebouwd en de tweede stem van Lotte brengt zoals vermeld de extra verdieping aan. Gerritsen laat ons als luisteraar ook bewust achterom kijken en nog eens terugdenken aan vervlogen tijden als hij “What Are The Real Hopes We Had / Those Days We Played In The Grass” zingt. De kracht van het nummer zit ‘m vooral in het feit dat het nergens écht ontbrandt maar toch die spanningsboog heeft waardoor het als het ware onder je huid kruipt.

Gelaagdheid

Die diepere bedoeling en het nadenken over belangrijke zaken is ook het centrale thema bij het langste nummer van het album, ‘Question’, één van de prijsnummers op Matter Of Time. Check zeker de experimentele bijbehorende video. ‘The Hurting Kind’ is één van de weinige echt uptempo nummers, ‘Cars’ kenmerkt zich door de vloeiende melodielijn en ‘War In Japan’ brengt een wat onheilspellende duisternis met zich mee. Zo ontvouwt zich een mooi en krachtig album door ogenschijnlijke eenvoud met soms een wat psychedelisch randje. ‘Asleep’ is een bijzondere track want in de eerste anderhalve minuut heb je wellicht het gevoel roterende wieken van een drone op de achtergrond te horen om later echt in te dalen. ‘Matter Of Time’, met een fijne groovy baslijn als basis, is inderdaad de terechte titelsong met een goede opbouw waarbij de glinsterende gitaren het nummer tot een onvervalste Indiepoptrack promoveren.

Mooie luisterervaring als album

Na een dik half uur komt het album met de rustige en ingetogen afsluiter ‘Something Stolen’ tot een einde. Vanuit het perspectief van iemand die zich niet alles meer kan herinneren worden we nog één keer door Classic Water meegenomen. Is dit een verwijzing naar die verschrikkelijke ziekte dementie? Matter Of Time is een sterk tweede album van Classic Water geworden dat met de hulp van producer Jan Schenk ons een wat ander geluid brengt. Het is wat minder uitgesproken dan het debuut maar daartegenover staat de gelaagdheid die zorgt dat het een mooie luisterervaring is. Veel luisterplezier!