Soms is 1+1=2 maar bij ‘Cellophane Memories’ van Chrystabell & David Lynch wordt de optelsom misschien wel 3. Deze bijzondere samenwerking resulteert in een spookachtig mooi album vol met dromerige melodielijnen met uiteraard een wat filmisch karakter.

 Twin Peaks

David Lynch is primair een filmmaker maar daarnaast maakte hij in het verleden al regelmatig  muzikale uitstapjes. Chrystabel, je schrijft het als Chrysta Bell, is een zangeres uit Texas waarmee Lynch al eerder samenwerkte zoals dertien jaar geleden op het album This Train. Maar Chrystabel had ook een rol in de legendarische en mysterieuze TV-serie Twin Peaks dus de samenwerking tussen deze dateert al van enkele decennia terug. Terug naar dit nieuwe album Cellofaan Memories; een album dat al even ongrijpbaar klinkt en omgeven is met mystiek als de films van Lynch. Niets is wat het lijkt en op Cellophane Memories uit zich dat vooral in de fenomenale gelaagdheid van de tracks die de Amerikaan om weet te toveren tot kunststukjes. En dat doet hij samen met Chrystabel want verder zijn er bij deze productie geen andere muzikanten betrokken geweest.

Ongekende gelaagdheid

Een nummer als ‘You Know The Best’ is wat dat betreft illustratief en zeker richtinggevend. Mysterieus en donker klinkende synths vormen het fundament en daarover horen we de stem van Chrystabel. Maar we horen haar niet één keer, maar drie keer. Lynch fileert de zangpartijen als het ware en mixt deze over elkaar heen waardoor we haar de eerste, tweede en derde stem horen zingen, en dat tegelijkertijd en door elkaar. Dat “kunstje” herhaalt hij regelmatig op dit bijzondere album zoals ook bij ‘With Small Animals’, ‘Reflections In A Blade’ en ‘Dance Of Light’. Chrystabel geeft met haar etherisch en sensueel klinkende stem kleur aan de nummers die verder dus wat synthetisch klinken.

Postuum

Op twee nummers verwerkt Lynch zelfs nog synthwerk van de overleden Angelo Badalementi, de componist die o.a. de muziek van Twin Peaks componeerde. In ‘She Knew’ en ‘So Much Love’ horen we postuum zijn werk maar het zal geen verrassing zijn dat qua sfeer en sound dit nagenoeg niets veranderd. Halverwege is er met ‘The Answers To The Questions’, toevallig ook het langste nummer, een track waar wel een soort van drumbeat in verwerkt wordt al is deze ook elektronisch en dit zorgt even voor wat afleiding. ‘Cellophane Memories is een album dat zich ergens in een filmische schemerwereld bevindt. Het is nagenoeg ongrijpbaar, mysterieus en laat ons na enkele luisterbeurten in vertwijfeling en vol vraagtekens achter. Een bijzonder album met een filmisch karakter. Veel luisterplezier!