Haar debuutalbum Charleur Humaine ligt alweer enkele jaren achter ons. Inmiddels is Christine and the Queens gegroeid tot een top act met een goede show. Dat alles in de lijn van Stromae. De Franse taal en pakkende dansbara popsongs brengt haar verder dan de Franstalige landen.

Het album Redcar doet mij in de eerste plaats wat denken aan de Little Red Corvette. Een album van Prince waarbij de rode romantiek de rode draad kent. Muzikaal is het moderner en weet Christine de moderne chansons de ruimte te geven.

Met het openingsnummer ‘Ma Blien Aimee Bye Bye’ start ze vertrouwd en met het meezing gehalte weet ze je direct te pakken. Een lekkere drums dat opzwepender is dan het bombastische ‘Tu Sais Ce Qu’ll Me Faut.’ Met de droomsound van ‘La Chanson Du Chavalier’  komt het album in andere sferen. Hierna is de electronica meer aanwezig en gaat het richting de 80s sound van Prince in ‘La Clairefontaine’.  De dancebeats krijgen de overhand en de Engelse taal komt om de hoek kijken met ‘Looking For Love’ en ‘My Birdman’.

Het album ligt in de lijn van de vorige albums. Is pakkend en uitdagend en met de Franse taal maakt het geheel ergens aantrekkelijk.