Het nieuwe album van de Amerikaanse singer/songwriter en gitarist Chris Bergson heeft de titel Comforts Of Home meegekregen. Met zijn vaste band én enkele gastmuzikanten voegt de Amerikaan weer een nieuw hoofdstuk aan zijn oeuvre toe.
Soul en Blues liggen dicht bij elkaar
Misschien is het vloeken in de kerk maar Blues en Soul liggen wat mij betreft dicht bij elkaar; beide muziekstijlen worden gekenmerkt door je hart te laten spreken en dat door muziek tot uiting te laten komen. Vaak wat rauw omdat het eerlijk en oprecht is. De Amerikaanse singer/songwriter Chris Bergson, die zo’n beetje heel zijn leven al in New York woont, bewijst dat op zijn nieuwe album Comforts Of Home wederom. Het album is een soort van ode aan zijn gezin maar ook aan de muzikanten die zich al enkele decennia binnen zijn inner circle bevinden en min of meer zijn muzikale hartslag vormen. Zelf zegt hier hierover: “The people with whom we live and work are often our greatest blessings”. Zo is zijn vrouw Kate zijn vaste schrijfpartner en horen we hun dochter op ‘Chloe’s Song’ een bescheiden bijdrage leveren. Dit fraaie, ingetogen nummer is een oprechte en persoonlijke ode aan zijn dochter Chloe.
Bergson speelt met muziekstijlen
Het eerste deel van Comforts Of Home is vooral soul-georiënteerd. Bij het midtempo ‘Feelin’ God Today’ en de titelsong (“Home comforts, warm and worn / Life lived, what’s to show / Home is gone, taken away / Left to stare out at the rain”) komt die liefde voor zijn gezin meer dan duidelijk naar voren. Datzelfde gevoel krijgen we ook bij ‘Retribution’ dat door de blazers en de backing vocals ook een vleugje Gospel meekrijgt. De stem van Bergson is warm en prettig, zijn gitaarspel speels. Bij ‘You Lied’ verschuift de sound van het album op een subtiele wijze. Bergson’s stem wordt dieper en donkerder, zijn gitaarspel scherper en de band beweegt met hem mee en voor de eerste keer speelt de Amerikaan de “Blues-kaart”. Bijzonder is de bijdrage van drummer Bernard Purdie, toch wel een legende binnen de wereld van de mannen achter de drums.
Veelzijdige artiest
Naast gitarist en singer/songwriter is Bergson ook nog “Associate Professor of guitar” op het Berklee College of Music en het instrumentale ‘Epilogue’ afsluiter is blijkbaar een verplicht nummer om je eindexamen te halen. Met ‘Delusion Of The Night’ is er een fraaie ballad waarbij toetsenist Moses Patrou op o.a. het Wurlitzer en piano een speciale vermelding verdient en met het Honky-tonk en Bluesy ‘Laid Up With My Bad Leg in Lenox’ gaat het tempo omhoog en wanen we ons in een bar in New Orleans. Met de Bluesrocker ‘Think About It Twice’, met een nadrukkelijke knipoog naar de jaren ’80, bewijst hij zijn veelzijdigheid. Met het rustige ‘Uptown Side’, een ode aan “zijn” New York (“New York City / She gets you every time / Tompkins square park / before dark is divine / And it’s pretty / Last week in July”) pakt hij weer terug naar de soul. Hij sluit het album af met het instrumentale Boogiewoogie ‘Moses Supposes’ en het al eerdergenoemde rustige gitaarwerkje ‘Epilogue’. Qua setlijst zou het wellicht beter zijn geweest om ‘Moses Supposes’ halverwege te positioneren om wat meer evenwicht te krijgen in het tegenwoordige, digitale tijdperk luisteren we niet vaak meer een album integraal. Comforts At Home is een prima en evenwichtig album waarbij Bergson nog maar eens bewijst veelzijdig te zijn en met diverse muziekgenres uit de voeten kan. Veel luisterplezier!
