Na een stilte van een kleine vijf jaar is de Amerikaanse Indiepop formatie Charly Bliss eindelijk terug met nieuw werk. Hun derde album heeft de alleszeggende titel Forever meegekregen.
“The Best Band Of The World”
In een interview gaf drummer Sam Hendricks zijn eigen ongezouten mening door de volgende stelling in te nemen: “I honestly think we’re the best band in the world”. In datzelfde interview vertelde zijn zus Eva al dat “We made exactly the thing we wanted to make” als antwoord op de reactie van basgitarist Dan Shure die stelde dat “This is the most Charly Bliss that Charly Bliss has ever been”. Kortom, welkom in de wereld van Charly Bliss en het meteen duidelijk dat het dit vrolijke viertal niet aan zelfvertrouwen ontbreekt en dat ze de lat voor zichzelf hoog durven te leggen. De band ontstond in 2011 in New York en hun debuutalbum Guppy uit 2017 werd goed ontvangen. Twee jaar later ziet de opvolger Young Enough het daglicht en nu is er een derde album Forever, waarop de band de gepolijste glitterpop verder uitwerkt en perfectioneert.
Glanzende pop
De twaalf tracks op dit nieuwe album staan bol van de catchy melodielijnen, pakkende en energieke hooks, soepele gitaarriffs en dat allemaal verpakt in een eigentijdse, glanzende huls met een felgekleurde strik erom. Dat begint al bij de synth gedreven opener ‘Tragic’ waar een vleugje 80’s nostalgie boven komt drijven en frontvrouw Eva Hendricks met haar typische stemgeluid de aandacht naar zicht toe trekt. Eva heeft New York inmiddels verruild voor Australië, broer Sam is vader geworden en zo is er ook voor Charly Bliss na de pandemie een nieuwe periode aangebroken. Dit nieuwe album is met tussenpauzes tot stand gekomen, soms op afstand, en via vele airmiles. Op Forever weet de band hun geluid verder te perfectioneren en nummers als ‘Calling You Out’, ‘Here Comes The Darkness’, ‘Last First Kiss’ en ‘Waiting For You’ zijn fraaie voorbeelden van powerpop met een indie-randje.
Zangeres Eva blijft vocaal overeind
Een nummer als ‘Back There Now’ is een zodanig aanstekelijk glimmend stukje powerpop dat je het na één keer luisteren al mee gaat zingen en niet meer uit je hoofd te krijgen is. Een nummer als de ingetogen pianoballad ‘Nineteen’ zorgt voor wat evenwicht en een broodnodig rustmoment waarbij Eva vocaal eenvoudig en fier overeind blijft, iets wat de band bij het akoestische ‘Easy To Love You’ nog eens fraai overdoet. Ook ‘In Your Bed’ zorgt voor wat diepgang en bij ‘I’m Not Dead’ zorgt de elektrische gitaar voor dat vleugje Indierock. Met Forever is de band terug, zo veel is duidelijk. Het is misschien allemaal niet vernieuwend en diepgravend maar de twaalf synthgedreven, dynamische tracks toveren toch een glimlach op je gezicht en na enkele luisterbeurten hebben de meezingers zich in je hoofd genesteld. Of ze de beste band van de wereld zijn valt te betwisten maar de onbevangenheid spat ervan af. Veel luisterplezier!
