Vorige week was daar de release van Dream From The Deep Well, het nieuwe album van de Ierse singer/songwriter Brigid Mae Power.
Twee ‘Traditionals’
Na een relatieve stilte van drie jaar is de Ierse singer/songwriter terug met haar vierde album. Met Dream From The Deep Well houdt ze vast aan haar stijl die we voorzichtig kunnen plaatsen op het snijvlak van Folk en Singer/songwriter. Op dit album vinden we acht eigen nieuwe songs terug, aangevuld met enkele covers. Ze opent en eindigt met een eigen interpretatie van Ierse traditional en juist daar ligt een risico dat je binnen het “Spotify”-tijdperk als luisteraar afhaakt. Bij de opener ‘I Know Who Is Sick’ en de afsluiter ‘Down By The Glenside’( Peadar Kearney) klinkt Brigid haar stem wat lijzig en zit ze hoog in de registers. Beide nummers zijn niet echt representatief want haar prachtige stem vormt meestal juist haar kracht.
Sober maar warm
Veel van de nummers zijn fraaie mijmeringen waarbij Brigid ons meeneemt in haar persoonlijke overpeinzingen en gebeurtenissen in haar leven. Het wat melancholische ‘Counting Down’ en het wat rijker gearrangeerde ‘Maybe It’s Just Lightning’ zijn echt pareltjes. Overigens blijft de totale productie in zijn geheel gewoonte getrouw wel sober maar het is de verdienste van Brigid én producer en ex-echtgenoot Peter Broderick dat het geheel niet kil maar juist warm klinkt. Drums, akoestische gitaar en piano vormen de belangrijkste instrumenten die dit nieuwe album inkleuren naast die prachtige stem van de Ierse zangeres.
Een ijzingwekkend mooie cover
Met het Folkachtige en akoestische ‘The Waterford Song’ neemt ze ons op haar eigen wijze mee naar het county Waterford waar ze gedeeltelijk opgroeide (“And I Can See Oh The Trees / That My Grandfather Made Grow”). Ook de titelsong is grotendeels akoestisch met smaakvol gitaarspel én een accordeon die het nummer juist dat kleine beetje karakter meegeeft om het van “goed” naar “zeer goed” te promoveren. Zo nu en dan verlegt ze de accenten zoals bij ‘I’ll Wait Outside For You’; een “twangy” klinkende elektrische gitaar zorgt hier op de achtergrond verrassend voor wat Country-invloeden. Naast de twee eerder genoemde “Traditionals” vinden we ook één cover terug op Dream From The Deep Well. De werkelijk adembenemende interpretatie van Tim Buckley’s ‘I Must Have Been Blind’ is een muzikaal hoogstandje en misschien nog wel mooier dan het origineel. Natuurlijk is het de stem van Brigid omgeven met piano, wat subtiele synths die bepalend zijn maar deze compositie in zijn geheel is ijzingwekkend mooi. Is dit nummer nog een liefdesverklaring, ‘Ashling’ heeft een droevig thema en is een ode aan de op 23-jarige leeftijd overleden folkzangeres Ashling Murphy; zij werd vorig jaar aangevallen langs de waterkant en overleed.
Ogenschijnlijke eenvoud
Zo blijft het knap en verwonderlijk dat Brigid Mae Power binnen het sobere karakter een album boeiend weet te houden. Ook ‘I Don’t Know Your Story’ is weer zo’n typerende song; de piano staat geheel in dienst van die kristalheldere stem en ondanks de ogenschijnlijke eenvoud blijft je gekluisterd luisteren. Dream From The Deep Well is een logisch vervolg van het vorige album Head Above Water en Brigid Mae Power drukt wederom haar stempel. Veel luisterplezier!
