Het is tien voor vijf en of dit in de nacht is over overdag. Als het gaat om de Nederlandse bluesband BluesShack, denk ik dat het in de nacht moet zijn. De blues van deze band uit Utrecht is onvervalste blues zoals de blues moet klinken.

Met ‘Don’t Ever Let Nobody Drag Your Spirit Down’ cover van Eric Gibb, trapt BluesShack af. Het derde album van de band brengt de heerlijke stem van Loes Jongerling beter tot haar recht. Met een vleugje soul is het vooral puur en onvervalst gezongen. Het kale nummer waarbij de zang alleen met gitaar wordt begeleid maakt ‘That’s Allright Vintage’ spannend. Toch is het mooi gezongen en komt de gitaar en zang mooi tot zijn recht. De mainstream blues song ‘You Say You Love Me’ is minder aansprekend al krijgt de piano en de mondharmonica hier meer de ruimt.
De uitdaging is dat de band meer de (cover)songs zoekt als ‘That’s Allright’ en ‘Why Don’t You Do Right’. Deze uptempo songs brengt de band aan het swingen en daar past de stem goed bij. Het geeft ruimte voor de gitaarsolo’s, piano en mondharmonica, die in de band een centrale rol speelt. Het heerlijke nummer ’You Is You (My Baby) weet de band mooi neer te zetten. Het wiegenlied brengt niet iedereen in slaap maar men kan wel met de teksten wegdromen. En de zang met samenzang is prachtig. Dit zou de band moeten gaan uitbuiten.

Het derde album van BluesShack is dan ook lekker blues album te noemen, ook al brengt het in de kern niets nieuws. Maar dat hoeft ook niet altijd,  toch?