De Engelse punker van toen weet inmiddels al jaren lang een mix van pop en rock te produceren. Zijn maatje en gitarist Steve Stevens is nog altijd een ondergewaardeerde gitarist. Samen maken ze de afgelopen jaren een comeback. De recente albums waren verrassend goed en daar komt Dream Into It bij. Jane’s Addiction/ AC/DC bassist Chris Chaney en Foo Fighter drummer Josh Frese maken deze band compleet.

Het album begint met het titelstuk. Een song wat iets minder krachtig is om mee te beginnen. Het is een elektro pop songs en had wellicht later op de plaat beter gepast. Dan is het beter te beginnen met ‘77’. Het duet met Avril Lavigne kent wel de lekkere powerrock wat we van Idol kennen. Met een pakkend meezing refrein doen ze in hun flashback de jaren 70 even herleven. De Idol verteld aan de jongere Lavigne. Maar zo zijn er meer samenwerking projecten op dit album te vinden. Alison Mosshart van The Kills schuift aan bij ‘John Wayne’. Met oud Runaways rocker Joan Jett, die haar hele Blackhearts meeneemt neemt Idol het juweeltje ‘Wildside’ op. Het kan in Nederland zo op de radio. Al zouden de Nederlandstalige hitmakers van nu dit ook prima kunnen vertalen en er een cover van maken.
Het album is voor velen toegankelijk al denken velen dat de muziek van Idol harder is dan de poprock wat hij brengt. ‘People I Love’ en ‘I’m Your Hero’ zijn lekker popliedjes met een mooi a cappella intro.
De hit ‘Dancing With Myself’ krijgt op dit album een vervolg. Still Dancing kent dezelfde vibe en sound van de hit van toen. Al staan er op dit album betere hit potentiële songs op die bij de huidige tijd horen.

Mooie plaat!