Voor een officieel soloalbum moeten we teruggaan naar 2008 toen Ben Folds zijn derde album Way To Normal uitbracht. Tussen toen en nu zit een heel muzikaal leven waarin hij samen met o.a. Ben Folds Five een aantal albums uitbracht en het alom geprezen Lonely Avenue met Nick Hornby uit 2010. Verder ging hij acteren, schreef een autobiografie én een soundtrack en bracht enkele goed ontvangen podcasts uit. Zijn nieuwe album What Matters Most is dan ook een verrassing en zorgt voor gespannen verwachtingen.
Verbinding met de grote songwriters uit de jaren ’70
Een kleine minuut duur het wellicht irritante melodielijntje voordat we Folds ‘But Wait, There’s More’ horen zingen op de gelijknamige openingstrack. In het begin is de verbinding nog wat aarzelend maar als na ruim twee minuten deze openingstrack zich helemaal ontvouwt zijn we ook meteen om; drums en blazers overrompelen ons en we zijn in een soort tijdmachine naar de jaren ’70 gekatapulteerd. Want ondanks dat Folds door de jaren heen natuurlijk zijn eigen stijl heeft ontwikkeld is er altijd wel de link naar de singer/songwriters uit de jaren ’70 die hun songs achter een piano schrijven en uitwerken. Vervolgens is daar met het wat melancholieke ‘Clouds With Elipses’, waar Folds achter piano ons fijn mee laat mijmeren, voordat hij met het aanstekelijke en opzwepende ‘Exhausting Love’ (check de video!) het tempo opschroeft en eigentijdse elementen zoals een vleugje hip-hop toevoegt. Ook hier is de tekst, dit keer over het leven van een Rock ’n Roll artiest “on the road”, weer even spitsvondig en scherp als altijd.
Actualiteiten
Want de uit North Carolina afkomstige Folds heeft natuurlijk al een heel muzikaal leven achter zich en de combinatie van het schrijven van mooie teksten én liedjes is juist één van die kenmerkende, sterke eigenschappen. Er hangt regelmatig een zweem van herkenbaarheid naar de grote songwriters uit de jaren ’70 en ’80 over zijn liedjes, maar toch heeft Folds zijn eigen geluid. Met het met strijkers omvloeide ‘Fragile’ noemen we één van de meest ingetogen nummers en met ‘Kristine From The 7th Grade’ is daar een nummer dat qua opbouw herinneringen oproept aan de muziek van Billy Joel; piano, strijkers, de stem van Folds in een innige melodieuze dans met een actueel onderwerp in de vorm van een oud klasgenootje die nu in (wereld)vreemde complottheorieën gelooft. ‘Winslow Gardens’ is uptempo en doet wellicht wat denken aan Ben Folds Five, met de titelsong kunnen we on allemaal vereenzelvigen en bij ‘Paddleboat Breakup’ verweeft Folds humor in het verhaal. Met de afsluiter ‘Moments’ weet hij ons nog één keer te overtuigen. What Matter Most is een schoolvoorbeeld van een popalbum dat neigt naar muzikale perfectie zonder heel uitgesproken te zijn. Ben Folds is helemaal terug met What Matters Most en laten we duimen dat een opvolger niet zo lang op zich laat wachten. Veel luisterplezier.
