Wanneer Asgeir Trausti  Einarsson zijn debuutalbum in 2012 uitbracht, werd dit in zijn IJsland enorm goed verkocht. Het album Dyro I Dauoabogn staat dan ook bij 1 op de 10 inwoners van het land in de kast en daarmee kunnen we een schatting doen dat in ieder huis dit album ergens op een plank ligt.

IJsland

Tien jaar later verscheen zijn vierde album Time On My Hands, daarbij geeft de man aan dat In The Silence een vertaald album is van het debuut album en zijn  Afterlife en Bury the Moon de tussenliggende album.

Met Time On My Hands Lo Fi version gaat de singer-songwriter naar de oorsprong van de songs van het album uit 2022. De songs zijn vooral intens en kleiner opgenomen. Alsof het album nog niet in zijn heel is ontwikkeld en in de productie is genomen.
Zoals in een eerder interview vertelde Asgeir dat hij de tapes graag wilde gebruiken die hij in de opnameproces opnam. Dat zien we nu met dit album gebeuren. Het album van toen wordt nu onderhanden genomen. Het album ontleed van de mastertape en van de productie is ontdaan. Hierdoor zijn de songs intenser, naakt en puur geworden.

Puur en intens

Het titelstuk, ‘Borderland’ en ‘Snowblind’ staan dichter bij de singer-songwriters wanneer je deze versie hoort. Het album sluit meer aan bij de eerste albums en kent inmiddels hier meer draaiuren dan het origineel. Niet dat het origineel een over-geproduceerd product was,  maar nu je dit album beluisterd hoor je de verschillen van wat er eerst is bedacht en uiteindelijk op plaat verscheen.

Voor Asgeir is het zeker belangrijk om dit een goede plek te geven en terugkijkend in de tijd zal de man gedacht hebben dat de songs ver van het origineel is komen te staan. Maar ja dat is in zijn hoofd, want het geproduceerde album van 2022 was zeker niet verkeerd.