Arcade Fire – WE
Met WE is daar eindelijk dat langverwachte zesde album van de Canadese indierockband Arcade Fire. Ruim vijf jaar na hun grootste commerciële succes Everything Now keert de band terug naar het geluid van hun debuut Funeral uit 2003 dat toen voor de doorbraak zorgde. De band neemt ons mee van het donker naar het licht en dat verdeeld over een album dat eigenlijk in een tweeluik uiteenvalt; I en WE.
Negatieve effecten van de digitale wereld
Het album opent dus met het relatief “donkere” deel en dat blijkt ook wel uit de tracknamen. ‘Age Of Anxiety I’ is met een dikke vijf minuten speeltijd de opener; het nummer begint rustig met wat synths en piano maar je voelt de onderhuidse spanning alom aanwezig. Gaandeweg maken de beat en de zwaardere synths hun intrede en kleurt het nummer van grijs naar (inkt)zwart waarbij de negatieve effecten van de digitale wereld het centrale thema vormen (“Fight the fever with TV / In the age where nobody sleeps / And the pills do nothing for me / In the age of anxiety”). Nadat je ademhaling weer tot bedaren is gekomen zijn daar de eerste pianoklanken van ‘Age Of Anxiety II’ (Rabbit Hole) die na een kleine minuut worden ingeruild voor een uiterst catchy beat en waar de Electropop uit de jaren ’80 wederom hoogtij viert. Een nieuwe (dance)hit in de clubs lijkt met dit nummer bijna een zekerheidje te worden.
Een levensles
Natuurlijk zijn de stemmen van Win Butler en zijn echtgenote Régine Chassagne wederom bepalend op dit zesde album. Overigens krijgt die eerder genoemde duisternis nog wel glans want het als een soort van rockopera uitgevoerde ‘End Of The Empire I-III’, met haast Lennon-achtige composities gelardeerd met strijkers, is werkelijk prachtig. Ook hier staat onze digitale afhankelijkheid centraal als we Butler “Your heroes are selling you underwear / And little white pills for your despair” horen zingen. En vervolgens breekt met ‘The Lightning I’ de zon door, het nummer dat ook als single is uitgebracht. Vervolgens trapt de band met ‘The Lightning II’ het gaspedaal in, gooit alle schroom van zich af en werkt Arcade Fire knap naar een sterk hoogtepunt toe. Titelsong en afsluiter ‘WE’ is een moment van bezinning als we op dit vrijwel akoestische pareltje nogmaals herinnerd worden aan de levensles die we onderwezen hebben gekregen. (“I wanna get wild /I wanna get free”). WE is een ijzersterke conceptplaat geworden die het verdient om integraal beluisterd te worden en waar de band ons een spiegel voor probeert te houden. Veel luisterplezier.
