Aoife O’Donovan – Age Of Apathy
Het nieuwe album van de Amerikaanse singer/songwriter Aoife O’Donovan met Ierse roots heet Age Of Apathy. Zes jaar na het uitkomen van haar laatste album In The Magic Hour is daar eindelijk weer een soloalbum van de zangeres die alom wordt geroemd door haar gave om met die fantastische stem mensen te emotioneren.
Amerikaanse singer/songwriter is van vele markten thuis
Grammy-winnares Aoife O’Donovan is natuurlijk geen onbekende in de muziekwereld. Naast haar solowerk kennen we haar natuurlijk van haar bijdrage in de Bluegrass-formatie Crooked Still en samen met Sarah Jarosz en Sara Watkins vormt ze het trio I’m With Her waarmee ze in 2018 het prachtige See You Around uitbrachten. Daarnaast is de lijst van muzikale bijdragen schier eindeloos. Overigens is tijdens die afwezigheid van zes jaar het nooit heel echt lang stil geweest want Aoife bracht tijdens de Covid-periode een aantal EP’s uit waarvan haar interpretatie van Springsteen’s Nebraska waarschijnlijk de meest opzienbarende is. Dit derde soloalbum Age Of Apathy is vanwege de pandemie ook wat anders tot stand gekomen en ze kreeg hierbij hulp van producer Joe Henry (o.a. Bonnie Raitt, Rhiannon Giddens).
Mooie structuren en fijne melodielijnen
De rode draad die door dit wat melancholiek klinkende album loopt wordt al duidelijk in de albumtitel, vrij vertaald “de eeuw van de onverschilligheid”. De elf liedjes worden gevormd door mooie structuren en fijne melodieën die altijd gedragen worden door die bijzonder warme stem van Aoife. Dat begint al meteen bij de opener ‘Sister Starling’ dat een hele mooie melodielijn kent en waarbij de sessiemuzikanten hun instrumenten in proportie ondergeschikt maken aan de stem van Aoife. Vervolgens is daar het prachtige ‘B61’ waar de Amerikaanse ons meeneemt in de complexiteit van het onderhouden van relaties. En zo volgt het ene sfeervolle nummer het andere op; luister naar het fijne akoestische gitaarspel op ‘Phoenix’, de gelaagdheid op ‘Elevators’ en ‘Galahad’ en het met jazzinvloeden omgeven ‘Town Of Mercy’.
Een tweetal samenwerkingen
Op dit nieuwe album verrast ze ons ook met twee samenwerkingen; op het mooie en sfeervolle Folkachtige ‘Prodigal Daughter’, dat gaat over relaties tussen verschillende generaties, (i know forgiveness won’t come easy, not for you / look at the child upon my knee she / has eyes of blue / she resembles me resembling you) is er een bijdrage van Allison Russell en bij het meest uptempo en vrolijke nummer ‘Passengers’ horen we Madison Cunningham. Met ‘Lucky Star’ noemen we het meest intrigerende en spannende nummer maar het hoogtepunt blijft de titelsong. Advies om dit nummer door een koptelefoon te luisteren zodat de subtiel resonerende gitaar en de af en toe aanzwellende percussie de juiste impact hebben. Age Of Apathy klinkt als een logische derde plaat van deze bijzondere zangeres en al luisterend krijg je het gevoel dat werkelijk alles klopt. Laten we hopen dat we niet weer zes jaar moeten wachten op een nieuw soloalbum. Veel luisterplezier.
