De Duitse synth pop band uit Munster had in de jaren 80 een enorme hit met ‘Big In Japan’. Met dit nummer weten ze ieder decennia weer terug te keren en dan volgt al snel de andere hit ‘Forever Young’. Het trio Marian Gold, Berhard Lloyd en Frank Mertens hadden meer in hun mars dan deze ultieme tijdloze songs. Inmiddels is Gold de enige die overgebleven is en draagt de titel van de band met verve.

Wat te denken van het mooie ‘Dance With Me’ en ‘Summer Rain’. Songs die niet direct hits zijn geworden maar zeker juweeltjes zijn. Ze staan nu allemaal weer op een cd. Mooi gepoetst zodat we nog meer kunnen genieten van de strijkers die er nu door een volledig orkest zijn ingespeeld. Met nog steeds de energieke zang en drama in de songs zijn ‘Apollo’, ‘Elegy’ en ‘Lassie Come Home’ nog even theatraal en dansbaar door alle drums en beats.

Hoewel in Nederland Alphaville altijd wat in de schaduw heeft gestaan is het zeker ondergewaardeerd als het over hun muzikale invulling gaat. Misschien is het wat te bombastisch geweest voor het Nederlands publiek. Bij de oosterburen en een groot gedeelte van Europa is het zeker op waarde geschat. Het is niet voor niets dat men na 40 jaar heerlijke songs weet te produceren. Het kent hier en daar de sfeer van Bowie dat uitgewerkt wordt naar een uitbundige climax.

Met ‘Eternally Yours’ weet Gold het enige nieuwe nummer voor dit album te maken. Het is genoeg om de digitale sound om te mogen zetten in het bombastische theatrale orkest geluid. Misschien wel mooier dan de originele songs. Daarbij is de synthpop nu pop geworden en is het een mooi album geworden.