De Amerikaanse formatie Allah Las is terug met hun vijfde album Zuma 85. Deze band die Los Angeles als thuisbasis kent heeft zich sinds hun titelloze debuut uit 2012 al meerder malen opnieuw uitgevonden en met Zuma 85 voegen ze een nieuw muzikaal hoofdstuk toe.
Herinneringen aan de jaren ’70
Ook Zuma 85 kent zijn oorsprong tijdens de pandemie. Toen het leven tot stilstand kwam had elk bandlid tijd op eigen projecten op te starten maar er was ook ruimte voor persoonlijke ontwikkeling. Toen de band weer bij elkaar kwam was er voldoende inspiratie voor nieuw werk. De band besloot om het album op te nemen in de Panoramic House Studios in Stinson Beach in Californië (komt hier de albumcover vandaan?) maar diegene die verwacht hier een album met Surfrock aan te trekken komt bedrogen uit. De vier heren Matt Correia), Spencer Dunham, Miles Michaud en Petrok Siadatian namen ons mee in hun gedachtewereld; resultaat is een album dat ergens zweeft tussen Westcoastpop en Rock met een vleugje psychedelica en qua productie en sound ons enkele jaren terug in de tijd werpt. Herinneringen aan de beginperiode van Roxy Music met Brian Ferry komen als flarden voorbij na een eerste luisterbeurt, iets wat ook te danken is aan de sterke productie en de mix.
Veelzijdig
Luister naar de ijzersterke opener ‘The Stuff’ met de wat onderkoeld à la Lou Reed klinkende Michaud en de wat groezelig klinkende gitaren waarbij je niet stil kunt blijven zitten. Die gitaren zijn overal in de mix hoorbaar, iets wat we natuurlijk ook kennen vanuit de jaren ’70. ‘Right On Time’ zou perfect in dat tijdsframe passen terwijl het wat duistere ‘GG BB’ ook een B-kant kan Iggy Pop kunnen zijn. En zo weet de band een interessant palet aan muziekstijlen met elkaar te combineren met nummers als ‘Fontaine’, het met een vleugje Country besprenkelde ‘Pattern’, het donkere ‘La Rue’ en ‘Smog Cutter’ waar de band zelfs wat flarden van hardrock integreert. Daar tegenover staat een heerlijk lichtvoetig nummer als ‘Jilly’, dat voor een heerlijk relaxte vide zorgt dat je associeert met de stranden aan de Westkust van de VS.
Muzikale gelaagdheid
Op dit nieuwe album durft de band het ook aan om twee instrumentale tracks in de setlist op te nemen; het wat psychedelische ‘Hadal Zone’ en het titelnummer dat begint met opnames van een regenachtige dag aan het strand. Vervolgens vallen drums en een basgitaar in en gaandeweg wordt dit nummer door het wat woozy klinkende gitaarspel van Siadatian uitgebouwd tot een van de beste tracks van het album. Om de diversiteit van de band nog maar eens te onderstrepen is daar ‘Dust’ en bij afsluiter ‘The Fall’ krijgen we al wiegend het gevoel dat de band de verhalenverteller is die ons een boeiend boek aan het voorlezen is. Zuma 85 is een spannend album met diverse lagen die steeds weer van kleur veranderen zonder dat het geforceerd of gekunsteld klinkt. Een absolute aanrader waarmee de band bewijst dat het zich steeds opnieuw uit kan vinden. Veel luisterplezier!
