‘The master of madness, The Son of Suprise Don’t be afraid …Just look into my Eyes…. I Am Alice!’.
De introductie van The Man himself. De gothfather van de shockrock die vanaf de jaren 60 de podia onveilig maakt met elektrische stoel, een strop, guillotine en vrouw onvriendelijke toneelstukjes. Ja de man heeft zijn shows door de jaren altijd aangepast wat wel en niet kan.
On the Road
Alice Cooper kennen we als alterego van Vincent Furnier. De domineeszoon introduceert zich weer even op het nieuwe album The Road. Met Welcome to The Show is het duidelijk dat zijn live shows hiermee gaan beginnen.
het is even wat anders dan zijn beroemde ‘Welcome to My Nightmare’ opener. De man heeft door de jaren klassiekers voor de rock gemaakt. ‘Schools Out’ is voor de Amerikanen als Another Brick in the Wall voor Europeanen. Met maatschappelijk kritische songs als ‘Billion Dollar Babies’, ‘Brutal Planet’, I‘m Eighteen’ en ‘No More Mr Niceguy’ zijn nog even actueel en wordt nog steeds live opgevoerd.
In de psychiatrische periode schreef de man het album From The Inside waar het nog even mooie ‘How You Gonna See Me Now ‘op staat. Een juweeltje dat nog steeds in de top 2000 staat. Net als “Poison’ en het mooie lange nummer ‘Halo of Flies’
Alice Cooper tourt
met de Motley Crue / Def Leppard stadion tour. En tussendoor zien we hem als zanger van de Hollywood Vampires. De afgelopen jaren heeft hij een rockende band om zich heen. Een band waarmee de albums wat recht door zee zijn. dat geldt ook voor dit album. Het recente ‘Paranormal’ en ‘Detroit Stories’ brachten iets meer variatie.
Al zijn de teksten erg persoonlijk voor de Alice begrippen. Het is een album geschreven toen men on tour was. Met straight rock songs als ‘Rules Of The Road’, ‘White Line Frankenstein’ over een snuivende rockin’ Rolling Stone. Rock and Roll songs ‘Big Boots’ en een Beatles cover ‘Magic Bus’.
Muzikaal zijn er betere albums van Alice Cooper en zijn band met Tommy Henrikson, Ryan Roxy, Chuck Garric, Glen Sobel en Nita Strauss. Het is de langslopende band samenstelling. Al kent iedere periode hun hoogtijdagen. Voor dit album valt het nummer ‘Baby Please Don’t Go’ op door de akoestische gitaren. Al zijn alle songs meer dan overtuigend in gespeeld en dat geeft ook power!
Daarnaast blijft het altijd een spektakel wanneer de man een show geeft. Dan mag de Too Close For Comfort tour ook naar Europa komen.