De Amerikaans/ Engelse rockact Alcatrazz weet al jarenlang prima albums te produceren. Met Graham Bonnet in hun gelederen leek het net alsof de rest onderschikt was. Maar niets is minder waar. De band met oprichter en bassist Gary Shea en toetsenist Jimmy Waldo gaan al jaren mee en zijn ervaren rotten in de rockwereld. Men weet dan ook snel een vervanger voor Bonnet te vinden en komen nu met Doogie White als nieuwe zanger voor dit album.

Na Yngwie Malmsteen en Steve Vai is de huidige gitarist Joe Slump zeker een gitarist die er mag zijn. Met het openingsnummer ‘Little Viper’ zet de band direct een stempel op de muziek. Het is weer heerlijk vet snel en kent een drive waar je niet bij kan blijven zitten.
We gaat White steeds meer zien als Saxon zanger Biff Byford. Hij kent dezelfde zangstijl en zou ‘Don’t Get Mad’ en ‘Battlefields’ zo op een nieuw album van deze Britse band kunnen staan.
Met ‘Strangers’ weet de band even een rustpuntje in het geheel te brengen.
De toetsen en het gitaarwerk komt op ‘Gates of Destiny’ mooi bij elkaar en weet men elkaar uit te dagen op hun eigen instrument. Alcatrazz weet met hun eigen titelsong Alcatrazz een lekker uptempo song te brengen en met de bulderende achtergrond vocalen schuift men aan bij de gelederen van Manowar en andere metal acts.

Toch blijft de sfeer van Saxon hier nog het meest hangen. Al weet Alcatraz zelf een prima positie in de rockscene op te eisen.