Bij het luisteren van het nieuwe album Zeppelin van het zevenkoppige gezelschap Straf moest ik echt goed bedenken waar ik naar aan het luisteren was. Luister ik naar een nieuwe muziek van een band of naar een eerder opgenomen theatervoorstelling?

Het verhaal speelt zich af in een gesloten inrichting

Waarschijnlijk ligt de waarheid in het midden. Ruim een week geleden was daar albumpresentatie in Den Bosch van de band die naar eigen zeggen “al een kleine twintig jaar op reis is”. Ze brachten eerder enkele albums en EP’s uit en nu is daar wel dat bijzondere Zeppelin; een conceptalbum waarop de band ons meeneemt naar een fictieve gesloten inrichting ergens in Nederland en waar we kennis maken met diverse personages. We worden meegenomen op een zogenaamd proefverlof en de albumtitel is een directe verwijzing naar een personage die de inrichting wil ontvluchten met een zelf gebouwde Zeppelin. En dat allemaal verpakt in een fraai rootsy geheel.

Alles is met een bedoeling

Zo worden we vanaf opener ‘Niets Aan De Hand’ tot en met de afsluiter ‘Zeppelin’ meegenomen in een blend van muziekstijlen; Blues, Folk, Big Band en wat jazz maar zo nu en dan is er ook ruimte voor een stevig stukje gitaarwerk zoals bij ‘Het Beest’ dat bij de eerste gitaarriffs ons aan The Rolling Stones doet denken. ‘Parels’ is een echte meezinger, ‘Marie-Louise’ is een absoluut hoogtepuntje en met het tekstloze ‘Ha Ha Hee Hee’ noemen we één van de meest vrolijke nummers op dit bijzondere album. Voor dit album kregen ze hulp van de producer BJ Baartman en in dienst studio vonden ook de opnames plaats. Hoogtepunt is wellicht ‘Dood In De Grond’ waar de alom aanwezige blazerssectie zich de hoofdrol toegeëigend in een nummer dat voelt alsof we in New Orleans aan een dodenmars zijn begonnen. Alles maar dan ook alles gebeurt op Zeppelin met een reden en dat wordt zelfs in het bijgevoegde tekstboekje doorgevoerd. Zeppelin is een bijzondere luisterervaring die je moet beleven, nee misschien wel moet voelen. Veel luisterplezier!