| Het was puur toeval dat Paul Gilbert ertoe bracht de muziek op te nemen die te horen is op zijn nieuwste release The Dio Album. De Amerikaanse gitaarvirtuoos, vooral bekend om zijn meesterlijke fretwerk in Mr. Big en Racer X – evenals talloze soloplaten – zat in zijn auto toen hij iets zag dat zijn hart sneller deed kloppen. Dit was geen item van hoge waarde of bijzonder zeldzaam, gewoon een baseballpet met het woord ‘Dio’ op de voorkant. Soms, zelfs voor de grootste gitaarlegendes, zijn het de kleine dingen die ons op de meest diepgaande manieren raken.
Op zijn rit naar huis werd een plan opgesteld. Waarom zou je al die rauwe energie en opwinding niet vastleggen op een album gewijd aan Ronnie James Dio’s meest gevierde nummers – verspreid over zijn carrière van Rainbow tot Black Sabbath en de solocarrière van de zanger? Gilbert is geen onbekende met instrumentale muziek, maar een heel album gewijd aan het repliceren van gevestigde en wereldberoemde vocale melodieën op zijn vertrouwde zessnaar voelde echt als nieuw territorium.
Je kan wel zeggen dat zangstemmen niet veel magischer zijn dan die van Ronnie James Dio. Hij was een man die een gevoel van klassieke finesse in harde en zware muziek bracht en uiteindelijk de blauwdruk legde voor toekomstige generaties rockzangers. De uitdaging om die gedistingeerde zanglijnen tot in de puntjes na te bootsen, betekende eigenlijk het afleren van een deel van de technische precisie die Gilbert in de eerste plaats tot een begrip voor gitaristen maakte.
Het Dio-album bestaat uit 10 opvallende en carrièrebepalende nummers, van “Neon Knights” en “Long Live Rock ‘N’ Roll” tot “Holy Diver” en “Man On The Silver Mountain”. Naast het analyseren van de vocale melodieën van Ronnie James Dio, bracht Paul ook graag hulde aan drie ongelooflijk getalenteerde gitaarlegendes: Tony Iommi van Black Sabbath, Ritchie Blackmore van Rainbow en Vivian Campbell van de Dio-band.
“Playing all these metal riffs like “Stand Up And Shout”, “Neon Knights” and “Kill The King” gave me serious chills,” grinnikt Paul. “The guitar parts of Ritchie, Tony and Vivian brought no small number of goosebumps.” “These amazing riffs are the steel girders of the songs, upon which everything else rests,” vertelt Paul al glimlachend. “It had been a while since I’d been this deep into metal rhythm guitar playing, and it felt like I was digging up gold nuggets of fire with a magic platinum shovel. All while wearing a star-covered wizard hat! The guitar solos in these songs came screaming from distant mountaintops. Ritchie, Tony, and Vivian set the standard breathtakingly high.”
Met Zach Bloomstein als engineer, Paul die alle instrumenten voor zijn rekening neemt, en Bill Ray’s drumwerk, is The Dio Album ongetwijfeld het meest sonisch nauwkeurige eerbetoon aan de nummers die Ronnie James Dio tot een bonafide rock-‘n-roll-legende hebben gemaakt. Om de essentie van de overleden zanger juist vast te leggen, ontleedde Paul Gilbert veel van de melodieën regel voor regel, waarbij hij elke centimeter van zichzelf in de muziek gooide. Het was de enige manier om elk grammetje energie en emotie vast te leggen.
“Just like he sang: ‘The world is full of kings and queens who blind your eyes and steal your dreams… it’s Heaven and Hell!’ Thank you, Ronnie, and long live rock and roll.” |
